UBEZPIECZENIA SPOŁECZNE
Zorganizowany samozarządzający się system ukierunkowany na świadczenie pomocy w przypadku ryzyka życiowego (choroba, wypadek, bezrobocie, śmierć jedynego żywiciela, renta i emerytura). System ten różni się od ubezpieczenia prywatnego, które opiera się na umowie i jest obowiązkowe oraz normowane prawnie w zakresie zobowiązań i świadczeń.
Świadczenia systemu ubezpieczeń społecznych polegają na wypłacaniu określonych - stałych albo jednorazowych - sum pieniędzy, jak również na określonej pomocy rzeczowej (np. łóżko w szpitalu, opieka lekarska). Ubezpieczenia społeczne z uwagi na kształtowanie się różnych systemów w poszczególnych państwach zależą od "całościowego" systemu polityki społecznej. Stąd też stanowią one często przedmiot kontrowersji w społeczeństwie i w państwie.
Nauczanie społeczne Kościoła podkreśla, że państwo powinno troszczyć się o "całego i każdego człowieka", a więc powinno rozwijać systemy ubezpieczeń społecznych. Chodzi zwłaszcza o te kategorie ludzi, którzy nie są w stanie sami zaspokoić swoich podstawowych potrzeb życiowych. Jednakże w myśl zasady pomocniczości nie powinno ono pozbawiać jednostek i grup społecznych ich własnej inicjatywy i odpowiedzialności.