TEMAT: POTOMEK DAWIDA - MESJASZ

Cel dydaktyczny: ukazanie przyjścia potomka Dawida - Mesjasza jako największej opieki Boga nad ludem.

Cel wychowawczy: kształtujemy postawę troski o bliźniego i wskazujemy na możliwości działania Boga „przez ręce” dziecka Bożego.

Nr	TREŚĆ	METODY	POMOCE
1.	Modlitwa:
2.	Sprawdzenie: Obecności Zeszytów Podręczników Wiadomości z ostatniej katechezy
3.	Zainteresowanie tematem: Kto z was był już chory i leżał w łóżku? Co robi wtedy mama? Co oznacza słowo: „czuwać”? Miłość mamy do swojego chorego dziecka przejawia się w słowach i czynach. Czuwać to być blisko ukochanej osoby, czuwać to wsłuchiwać się w pragnienia drugiej strony, czuwać to stać na straży, by wróg lub ktoś niepożądany nie wtargnął do naszego życia. Kto spróbuje wyrazić gestem postawę czuwania i troski, np. lekko zamknięte dłonie jakby w środku znajdował się drogocenny, delikatny przedmiot, ręce wyciągnięte nad głową drugiego dziecka, szeroko otwarte oczy, nasłuchiwanie itp. Posłużyliśmy się takimi gestami, by odzwierciedlić to, co zrodziło się w naszym wnętrzu. Swoją troskę można wyrazić poprzez słowa i czyny innych osób, którym ufamy.	Pogadanka Monolog Pokaz
4.	Wymiar biblijny: W tekście Pisma św. poszukujemy formy, jaką posługuje się Pan Bóg okazujący postawę czuwania i troski nad ludem wybranym. Przybliżamy osobę Dawida, przez którego Bóg czuwa nad światem, obiecując mu potomka - Mesjasza. W Jezusie Chrystusie Bóg wypełnia obietnicę. Wiele razy słyszeliście, że Bóg nas kocha, troszczy się o nas, czuwa nad nami. Przez kogo i w jaki sposób Bóg wyraził tę prawdę człowiekowi? „To mówi Pan Zastępów: Zabrałem cię z pastwiska spośród owiec, abyś był władcą nad ludem moim, nad Izraelem. I byłem z Tobą wszędzie, dokąd się udałeś (...) Dam ci sławę największych ludzi na ziemi” (2 Sm 7,8-9). Skąd Pan Bóg powołał Dawida? Kim był Dawid? Dawid w młodości był pasterzem owiec. Bóg obdarza go uzdolnieniami i powagą, aby mógł kierować całym narodem. Przeświadczony, że ma realizować plan Boży, staje się obrońcą i opiekunem Izraela. W ten sposób widać już rysującą się w przyszłości postać potomka Dawida - wspaniałego Króla i Mesjasza.	Pogadanka i odczyt Monolog	Pismo św.
5.	Wymiar eklezjalny: Pan Bóg wybrał sobie Dawida na pasterza swojego ludu. Dawid był człowiekiem pełnym mądrości, dzielnym i roztropnym. Był człowiekiem, który głęboko wierzył Panu Bogu. Troszczył się o wiarę w narodzie wybranym. Zjednoczył państwo izraelskie, zaprowadził ład w całym Izraelu. Ustanowił Jerozolimę stolicą, zamierzał wybudować świątynię dla Boga. Przez czyny, wiarę Dawida Pan Bóg okazał ludowi wybranemu swoją miłość. Najdoskonalszym przejawem tej miłości jest wypełnienie obietnicy, którą Bóg przekazał Dawidowi przez proroka Natana. „Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twych wnętrzności i utwierdzę jego Królestwo. On zbuduje dom imieniu memu, a Ja utwierdzę tron jego królestwa na wieki. Ja będę mu Ojcem, a on będzie Mi synem” (2 Sm 7,12-14a). Jak myślicie kto jest obiecanym potokiem? (Jezus Chrystus). Bóg wybrał sobie Dawida, by okazać ludowi wybranemu, jak również nam - ludowi Bożemu w namacalny sposób swoją troskę i opiekę. Dawid jest tylko pośrednikiem w przekazaniu tej prawdy. Pan Bóg tak bardzo umiłował człowieka i czuwa nad nim poprzez to, że sam stał się Człowiekiem, przyjął na siebie trudy i radości dnia codziennego aż do śmierci na krzyżu, by nas odkupić i otworzyć drogę do życia wiecznego.	Wykład
6.	Wymiar liturgiczny: Pomódlmy się słowami Psalmu 121. Ps 121:1-8 1. Pieśń stopni. Wznoszę swe oczy ku górom: Skądże nadejdzie mi pomoc? 2. Pomoc mi przyjdzie od Pana, co stworzył niebo i ziemię. 3. On nie pozwoli zachwiać się twej nodze ani się zdrzemnie Ten, który cię strzeże. 4. Oto nie zdrzemnie się ani nie zaśnie Ten, który czuwa nad Izraelem. 5. Pan cię strzeże, Pan twoim cieniem przy twym boku prawym. 6. Za dnia nie porazi cię słońce ni księżyc wśród nocy. 7. Pan cię uchroni od zła wszelkiego: czuwa nad twoim życiem. 8. Pan będzie strzegł twego wyjścia i przyjścia teraz i po wszystkie czasy.	Modlitwa	Pismo św.
7.	Wymiar egzystencjalny: My tak jak Dawid mamy być pośrednikami w przekazywaniu opieki Bożej. Pomocą w realizowani tego zadania będzie opowiadanie. (nag. 33). Był maj 1945. W małym miasteczku niemieckim kompania żołnierzy amerykańskich postanowiła odbudować kościół, zupełnie zniszczony przez bomby. Podczas wywożenia gruzu, jeden z żołnierzy znalazł głowę Jezusa ukrzyżowanego, była z pewnością bardzo stara. Uderzyło go piękno tego oblicza, pokazał je kolegom. - Poszukajmy dalszych kawałków i zrekonstruujmy krucyfiks - zaproponował jeden z żołnierzy. Wszyscy zaczęli bardzo cierpliwie przeszukiwać gruzy. Szukając tu i tam, przede wszystkim w pobliżu ołtarza, odnaleźli wiele fragmentów krzyża. Dwaj żołnierze cierpliwie zaczęli składać połamany krzyż. Ale nikt nie znalazł rąk Jezusa. Gdy kościół odbudowano, również krucyfiks wrócił na swoje miejsce, na ołtarzu. Brakowało jedynie rąk. Ale jeden z żołnierzy umieścił u stóp krucyfiksu kartkę z napisem: „Teraz mam jedynie twoje ręce”.	Słuchowisko	Nagranie CD
8.	Podsumowanie: Proszę dokończyć zdanie: Dziś Bóg ma tylko moje ręce, dlatego będę....	Zapis do zeszytu
9.	Zadanie domowe:
10.	Modlitwa końcowa:

1

---