Badanie autoklawizowanego betonu komórkowego wg PN-89/B-06258

Wykonał: Łukasz Kuśmierek

15.10.2003r.

Gr.: F

  1. Oznaczanie gęstości objętościowej.

Oznaczanie gęstości objętościowej przeprowadziliśmy na trzech próbkach o wymiarach 100x100x100 mm, pobranych w sposób zgodny z obowiązującą normą. Próbki po wycięciu zostały wysuszone w temperaturze 105 +/- 2oC (378 +/- 2oK) do stałej masy. Trzy próbki przygotowane z betonu komórkowego zważyliśmy kolejno z dokładnością do 10g.

Po zważeniu próbki zmierzyliśmy z dokładnością do 1mm.

Gęstość objętościową w stanie suchym ρps należy obliczyć w kg/m3 wg wzoru.

ρps=

ms

V

w którym:

ms - masa próbki wysuszonej do stałej masy [kg]

V - objętość próbki w m3

Zestawienie wyników pomiarów.

0x01 graphic

  1. Oznaczanie wilgotności ciężarowej

Wilgotność należy obliczyć na podstawie wyników, które uzyskaliśmy w oznaczeniu masy próbek w stanie niesuszonym oraz w stanie wysuszonym do stałej masy.

Wilgotność ciężarową należy obliczyć w % wg wzoru:

W=

mn - ms

⋅100%

ms

w którym:

mn - masa próbki w stanie niesuszonym [kg]

ms - masa próbki wysuszonej do stałej masy [kg]

0x01 graphic

  1. Oznaczanie porowatości

Porowatość określa się na podstawie badanie gęstości pozornej i gęstości trzech próbek betonu komórkowego. Porowatość p należy obliczyć w % wg wzoru:

p=

1-

ρps

⋅100%

ρ

w którym:

ρps - gęstość objętościowa w stanie suchym [kg/m3]

ρ - gęstość [kg/m3]

Nr próbki

Gęstość objętościowa

ρps [kg/m3]

Gęstość gazobetonu

ρ [kg/m3]

Porowatość

p [%]

2

725,65

2500

70,97

4

720,16

71,19

3

709,67

71,61

  1. Oznaczenie średniej wytrzymałości na ściskanie

Oznaczenie wytrzymałości na ściskanie przeprowadza się na sześciu próbkach o wymiarach 100x100x100 mm pobranych z górnej, środkowej i dolnej części wyrobu w sposób określony w normie przedmiotowej. Po wycięciu próbki zostały wysuszone w temp 105 +/- 2oC (378 +/- 2oK) do stałej masy.

Dopuszcza się tolerancje wymiarową próbek +/- 1mm oraz skrzywienie płaszczyzn 1mm.

Po sprawdzeniu wymiarów próbki poddaliśmy ją ściskaniu w prasie przy użyciu podkładek elastycznych z płyty pilśniowej, porowatej o grubości 9,5 do 12,5mm, aż do całkowitego zniszczenia.

Zgniatanie próbek odbyło się prostopadle do kierunku wyrastania betonu komórkowego w formie.

Wytrzymałość betonu komórkowego Rb oblicza się z dokładnością do 0,1 MPa wg wzoru:

Rb=

P

⋅10

F

w którym:

P - siła niszcząca próbkę [kN]

F - powierzchnia próbki [cm2]

Nr próbki

Siła niszcząca

P [kN]

Powierzchnia próbki

F [cm2]

Wytrzymałość na ściskanie Rb [MPa]

1

48,8

98,75

4,9

2

48,2

98,75

4,9

3

48,4

98,75

4,9

4

47,8

98,75

4,8

5

49,0

98,75

5,0

6

48,8

98,75

4,9

  1. Zestawienie wyników badań autoklawizowanego betonu komórkowego.

0x01 graphic

Wymagania techniczne dla autoklawizowanego betonu komórkowego wg
PN-89/B06258

Gęstość objętościowa

Odmiana 700

Odmiana 600

651 ÷ 750 kg/m3

551 ÷ 650 kg/m3

Wu ≤ 8%

Wu ≤ 8%

Wu - wilgotność ustabilizowana

Średnia wytrzymałość na ściskanie

Odmiana 700

Odmiana 600

Marka

5

6

7

Marka

3

4

5

6

Rb [MPa]

5,0

6,0

7,0

Rb [MPa]

3,0

4,0

5,0

6,0

Badane próbki, na podstawie otrzymanych wyników można zaklasyfikować do Odmiany 700, marka 5.

6. Oznaczanie gęstości objętościowej kruszywa na wadze hydrostatycznej
(wg PN-76/B-06714 arkusz 05)

Ze średniej próbki laboratoryjnej przygotowanej wg PN-87/B06721 należy pobrać próbkę składającą się z trzech ziaren kruszywa (o wymiarach 40 ÷ 80 mm) o kształtach zbliżonych do ziaren kubicznych.

Po nasyceniu wodą próbki przenieść na sito kwadratowe o 4,0 mm i pozostawić na 10 minut, przetrzeć ściereczką, a następnie zważyć w powietrzu z dokładnością do 0,1g - zanotować masę m1

Następnie zważyć próbkę zanurzoną całkowicie w zlewce z wodą na wadze hydrostatycznej - zanotować masę m2 (dokładność do 0,1g).

Objętość próbki V obliczyć wg wzoru

V=

m1 - m2

ρw

w którym:

m1 - masa próbki nasyconej wodą i zważonej w powietrzu [g]

m2 - masa próbki nasyconej zważonej w wodzie [g]

ρw - gęstość wody g/cm3

Gęstość pozorną ρp badanej próbki obliczyć do drugiego znaku po przecinku wg wzoru

ρp=

m

V

w którym:

m - masa próbki wysuszonej do stałej masy [kg]

V - objętość próbki w [m3]

0x01 graphic

4