ZESTAW XXVII
1.Bohater tragiczny to człowiek przeżywający tragiczny konflikt spowodowany rozbierznością między wyznawanymi ideałami, a rzeczywistością, człowiek skłócony ze światem i społeczeństwem w którym żyje, buntujący się przeciwko istniejącym normom społecznym, kulturalnykm i obyczajowym. Romantyk to indywidualista, człowiek o bogatym życiu wewnętrznym, pełen sprzeczności, rozterek i wachań. Przeżycie wielkiej miłości najczęściej nieszczęśliwej która prowadzi bohatera do samobójczej śmierci. Poświęcał sie całkowicie przyjętej idei i gotowy był poświęcić jej życie (ojczyzna). Był skazany na przegraną (Walenrod, Kordian), metamorfoza ( Pan Tadeusz). Jest przedstawicielem młodych ludzi danej epoki.
2.Utwory Szymborskiej pisane są językiem prostym, zrozumiałym dla odbiorcy. Używa wiele zwrotów potocznych i skrutów myślowych jakimi się na codzień posługujemy. Szymborską interesuje tajemnica ludzkiego istnienia, przemijania, kruchości bytu i wielkiej niewiadomej życia. Jej poezja jest pełna wewnętrznego ciepła, poczucia humoru, sympati do ludzi lecz także intelektualnego dystansu i ironi wobec spraw tego świata i autoironi. Jej wiersze opowiadają jakąś fabułę coś się w nich dzieje, a obserwowane zdarzenia są krótkie i niezwykle trafnie kimentowane, często z poczuciem chumoru. W „Wieczór autorski” stwierdza że poezja nikogo nie obchodzi, wolą mecz bokserski. W „Niektóży lubią poezję”(2 na 1000 lubi poezję, ale lubi się też rosół z makaronu). W „Kot w pustym mieszkaniu” - śmierć człowieka ukazana z punktu widzenia przeżyć domowego zwierzącia. Jnne: „Sto pociech” i „Zadumienie”.
3.Przegłos polegana tym, że stojąca po spółgłosce miękiej samogłoska e wymienia sie na o lub na a , jeżeli następującą po niej spółgłoską jest przednojęzykowa twarda (nieść - niosę, dzielić - podział).
(wiesna - wiosna, żjena - żona, pi - e >a,; i, b, e >a t, d, s, z , n, ł, r np pozostałości kwiecie - kwiat, lesie - las, wiezie - wóz). W Bogurodzicy jeszcze nie zaszedł przegłos.