SPOTKANIA FORMACYJNE
KWIECIEŃ 2006
I.MODLITWA
II.JAN PAWEŁ II O MODLITWIE
Modlitwa na rozpoczęcie spotkania.
Uczestnikom spotkania rozdajemy małe karteczki, na których prosimy, aby wypisali oni własną definicję modlitwy. Wcześniej przygotowujemy duży arkusz szarego papieru i klej. Pośrodku arkusza piszemy słowo: MODLITWA.
Jakie mogą paść odpowiedzi:
modlitwa to rozmowa z Bogiem
dialog między Bogiem a człowiekiem
spotkanie człowieka z Bogiem
codzienny pacierz etc.
Zapisane przez uczestników spotkania propozycje wyklejamy w kształcie słoneczka: te odpowiedzi, które są tożsame tworzą jeden promień (to pokaże nam co statystycznie myślimy o modlitwie).
Resztę spotkania proponuję poprowadzić w formie pytań (animator wcześniej wypisuje je na kartkach; każdy z uczestników losuje jedno i wspólnie grupa na nie odpowiada). Propozycje pytań z odpowiedziami:
Czy Pan Bóg zawsze słucha naszych modlitw?
Owszem. Nie ma modlitw niewysłuchanych, jak pisał Norwid Niemniej Pan Bóg to nie skrzynka życzeń ani nie szafa grająca, ale Bóg i to On decyduje czy należy się to czy tamto człowiekowi.
Pod jakimi warunkami możemy otrzymać obiecane błogosławieństwa?
Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a kto kołacze, temu otworzą (Por. Mat 7,7-8). Warunkiem jest wierność i ufność.
Kiedy Bóg nie wysłucha naszej modlitwy?
Gdybym knuł coś niegodziwego w sercu moim, Pan nie byłby mnie wysłuchał. Lecz Bóg mnie wysłuchał, zwrócił uwagę na modlitwę moją. (Por. Ps 66,18-19). Jeśli prosimy o coś co jest grzechem, to oczywistym jest, że Pan tego nie wysłucha, a raczej wysłucha, ale nie spełni.
W czyim imieniu powinniśmy się modlić do Boga?
I o cokolwiek prosić będziecie w imieniu moim, to uczynię, aby Ojciec był uwielbiony w Synu. Jeśli o co prosić będziecie w imieniu moim, spełnię to. (Por. J 14,13-14).
Podziękowanie przy modlitwie:
Nie zapominaj dziękować Bogu za wysłuchane modlitwy. Nie troszczcie się o nic, ale we wszystkim w modlitwie i błaganiach z dziękczynieniem powierzcie prośby wasze Bogu. (Por Fil 4,6).
Jak często powinniśmy się modlić?
W każdej modlitwie i prośbie zanoście o każdym czasie modły w Duchu i tak czuwajcie z całą wytrwałością i błaganiem za wszystkich świętych. (Por. Ef 6,18). Bez przystanku się módlcie. (Por. I Tes 5,17).
Czasami Bóg odpowiada na modlitwy, zanim je wypowiemy...
I zanim zawołają, odpowiem im, i podczas gdy jeszcze będą mówić, Ja już ich wysłucham. (Por Iz. 65,24).
Czasami Bóg odmawia spełnienia naszej prośby...
W tej sprawie trzy razy prosiłem Pana, by on odstąpił ode mnie. Lecz powiedział do mnie: Dosyć masz, gdy masz łaskę moją, albowiem pełnia mej mocy okazuje się w słabości..." (Por. II Kor 12,8-9).
Czasami w odpowiedzi na nasze modlitwy Bóg prosi nas o cierpliwość i zaufanie...
Zdaj się w milczeniu na Pana i złóż w nim nadzieję... (Por 37,7).
Bóg może nam pomóc we wszystkim...
A Bóg mój zaspokoi wszelką potrzebę waszą według bogactwa swego w chwale, w Chrystusie Jezusie. (Por. Fil 4,19).
Skąd mamy wiedzieć w jaki sposób i o co się modlić?
Podobnie i Duch wspiera nas w niemocy naszej; nie wiemy bowiem, o co się modlić, jak należy, ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach. A Ten, który bada serca, wie, jaki jest zamysł Ducha, bo zgodnie z myślą Bożą wstawia się za świętymi. (Por. Rz 8,26-27).
Jaki jest warunek wysłuchania naszych modlitw?
Dlatego powiadam wam: Wszystko, o cokolwiek byście się modlili i prosili, tylko wierzcie, że otrzymacie, a spełni się wam. (Por. Mk11,24).
Czy Biblia daje nam wzór modlitwy?
Biblia mówi: A wy tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię twoje, przyjdź Królestwo twoje, bądź wola twoja, jak w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj, i odpuść nam nasze winy, jak i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego; albowiem twoje jest Królestwo i moc, i chwała na wieki wieków. Amen. (Por. Mat 6,9-11) .
Modlitwa to nie czary!
A modląc się, nie bądźcie wielomówni jak poganie; albowiem oni mniemają, że dla swej wielomówności będą wysłuchani. Nie bądźcie do nich podobni, gdyż wie Bóg, Ojciec wasz, czego potrzebujecie, przedtem zanim go poprosicie (Por. Mat 6,7-8).
Wzory tych, którzy umiłowali modlitwę:
Jezus
Maryja
Jan Paweł II (postawa zawierzenia po sam kres, życie modlitwą i dzięki modlitwie)
Św. Faustyna (modlitwa = spisane rozmowy z Jezusem -> Dzienniczek)
Bł. Matka Teresa z Kalkuty (zaczynała dzień od godzinnej adoracj Najświętszego Sakramentu nim szła do trędowatych)
Inni święci: burza mózgów.
Zakończenie spotkania modlitwą.
II. JAN PAWEŁ II O MODLITWIE
Rozpoczęcie spotkania modlitwą.
Zarysowanie obszaru spotkania:
Mowa będzie o przykładzie Jana Pawła II jako świadka modlitwy, jako tego, który nią żył i w niej zatopiony umierał. Całe życie Karola Wojtyły było naznaczone modlitwą i z nią związane:
Będąc dzieckiem (mieszkał jeszcze wtedy w Wadowicach) przyjaźnił się z Jurkiem Klugerem (przyjaźń ta przetrwała o wiele dłużej rzecz jasna). Wspólnie też odrabiali lekcje. Po każdej przerobionej partii materiału, Karol wychodził z pokoju. Kiedyś, jak wspomina Jurek poszedł on za Lolkiem i zobaczył, że ten klęczy na klęczniku i się modli... (odsyłam do Autobiografii Jana Pawła II, Kraków 2003).
Starszy Karol, związany z Ojcami Karmelitami Bosymi przyjął szkaplerz i nie ustawał w nabożeństwie do Matki Bożej (późniejsze hasło pontyfikalne Totus Tuus było wyraźnym do tego nawiązaniem).
Od zawsze cechowała go głęboka wrażliwość religijna i modlitewna. Jak wspominają jego koledzy z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, zawsze tylko Wojtyła miał wytartą sutannę na kolanach...
Już w młodym wieku chętnie odprawiał Drogę Krzyżową i różaniec. Ten ostatni towarzyszył mu przez całe życie i z nim właśnie wiązała się niemal każda sprawa, która potrzebowała pomocy lub wsparcia samego Boga.
Karol Wojtyła jako papież Jan Paweł II w swoich encyklikach, audiencjach, listach i przemówieniach nieustannie wzywał do modlitwy, do rozmowy z Bogiem, do dialogu. Wiedział bowiem doskonale, że bez modlitwy nie ma wiary, a bez wiary chrześcijaństwo jest nic nie warte.
Każda pielgrzymka naszpilkowana była modlitwą, której centralnym punktem stanowiła Msza Święta. Nigdy tej modlitwy w życiu Jana Pawła II nie zabrakło. Nie zabrakło jej także w chwili przejścia z życia ziemskiego do Wieczności. Niestanna modlitwa świata odprowadzała Ojca na spotkanie z Przedwiecznym...
Możliwość dyskusji:
Czy pamiętasz widok rozmodlonego Jana Pawła II?
Jaka była jego postawa na modlitwie?
Czy patrząc na niego, który zatopiony w modlitwie orędował w intencji świata u Boga, można było się czegoś nauczyć? Czego?
Czy światowe rekolekcje 2.04.2005 - ? które poprowadził Jan Paweł II zmieniły coś w Twoim życiu? Czy ta modlitwa zgromadzonego świata przy łóżku Ojca, który umierał coś zmieniła? Czy zmieniła odklepywany gdzieś szybko pacierz w prawdziwy dialog z Bogiem?
Modlitwa na zakończenie spotkania:
Akt zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu:
Boże, Ojcze miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie, i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu, Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka. Pochyl się nad nami grzesznymi, ulecz naszą słabość, przezwycięż wszelkie zło, pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłodsierdzia, aby w Tobie, trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei. Ojcze przewdwieczny, dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twego Syna, miej miłosierdzie dla nas i całego świata! Amen.
3
1