Podstawowe wykwity chorobowe.
Plama (macula).
Wykwit leżący w poziomie skóry, niewyczuwalny przy dotyku, różniący się od otaczającej skóry wyłącznie zabarwieniem.
barwnikowe - związane z odkładaniem się barwnika; piegi, tatuaż, odbarwienia (bielactwo)
zapalne - związane w przekrwieniem
naczyniowe - np. wynaczynienia petechiae - trwałe rozszerzenia naczyń albo nowotworzenie drobnych naczyń
złogowe - ciemnoszare plamy w srebrzycy lub w zatruciu rtęcią
Bąbel pokrzywkowy. (urtica).
wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry, barwy porcelanowobiałej lub różowej, szybko powstaje i szybko ustępuje. Jest to obrzęk skóry właściwej. Są to podstawowe wykwity w pokrzywce i oparzeniu pokrzywą.
Grudka (papula).
Wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry o rozmaitych wymiarach, wyraźnie odrganiczony, różniący się od skóry otaczającej spoistością i ustępujący bez pozostawienia śladu.
przerosłe - brodawki zwykłe
naskórkowe
mieszane - skórno-naskórkowe np. w łuszczycy
Guzek (nodulus).
Wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry, związany ze zmianami w skórze właściwej. Często ustępuje z pozostawieniem zmiany np. guzek gruźliczy.
Guz (nodus, tumor).
większe wykwity guzkowe, zajmujące również tkankę podskórną:
zapalne - rumień guzowaty, czyrak
nowotworowe
łagodnych - np. włókniaki
złośliwe
Pęcherzyk (vesicula) i pęcherz (bulla).
Wykwity wyniosłe ponad powierzchnię skóry, wypełnione płynem i ustępujące bez pozostawienia blizny. Powyżej 0,5 cm noszą nazwę pęcherzy.
Płyn może być:
w przestrzeniach międzykomórkowych naskórka
śródkomórkowo - w komórkach naskórka
Pęcherze mogą być:
podrogowe
śródnaskórkowe
podnaskórkowe
dermolityczne
Krosta (pustula).
Wykwit typu pęcherzyka, lub pęcherza zawierający od początku treść ropną lub powstający z pęcherzyków lub pęcherzy.
Łuska (squama).
Jest to złuszcczająca się warstwa rogowa. Powstaje bądź jako zejście stanu zapalnego, bądź w następstwie nadmiernego rogowacenia.
Strup (crusta).
Powstaje w wyniku zasychania na powierzchni skóry plynu wysiękowego albo ropnej treści pęcherzyków i pęcherzy, względnie na podłożu nadżerek i owrzodzeń.
Nadżerka (erosio).
Ubytek naskórka powstający w wyniku jego zniszczenia ustępujący bez pozostawienia blizn.
Przeczos (excoriatio).
Jest to nadżerka, powstające w skórze uprzednio nie zmienionej, najczęściej w wyniku drapania.
Pęknięcie i rozpadlina (fissura et rhagas).
Linijne ubytki, dotyczące warstw głębszych skóry właściwej, w wyniku czego moga pozostawać blizny. Przykładem pęknięć są pobruzdowania w hiperkeratotycznym wyprysku dłoni i stóp.
Owrzodzenie (ulcus).
Jest to ubytek skóry właściwej, a więc głębszy od nadżerki, ustępujący z pozostawieniem blizny. Powstaje z guzków, guzów lub krost, niekiedy zaś bez poprzedzających zmian pod wpływem czynników chemicznych. fizycznych lub mechanicznych.
Blizna (cicatrix).
Powstaje w następstwie uszkodzenia skóry właściwej i zastąpienia jej tkanką łączną włóknistą.
przerostowe - keloid poparzeniowy
zanikowe - przewlekły liszaj rumieniowaty
derma-zmiany skórne strona - 2