Adam Łapiński

Maciej Płoński gr.10

Sprawozdanie nr 5

Temat: Analiza mikrobiologiczna powietrza dla celów sanitarnych.

1. Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia jest przeprowadzenie oceny stopnia zanieczyszczenia powietrza pomieszczeń zamkniętych pod względem mikrobiologicznym, ze szczególnym uwzględnieniem aspektu sanitarnego.

2. Zakres ćwiczenia:

-przeprowadzenie badania mikrobiologicznego powietrza w pomieszczeniach ( w sali oraz na korytarzu) obejmuje oznaczenie: ogólnej liczby bakterii z uwzględnieniem bakterii pigmentowych i sporowych, liczby gronkowców, oraz liczby promieniowców i ogólnej liczby grzybów z uwzględnieniem pleśni i grzybów drożdżopodobnych,

-zinterpretowanie uzyskanych wyników według kryteriów oceny powietrza pod względem mikrobiologicznym zaproponowanych przez Krzysztofika,

-porównanie stopnia zanieczyszczenia powietrza w sali oraz na korytarzu pod względem mikrobiologicznym

3. Sposób wykonania ćwiczenia

Analiza mikrobiologiczna powietrza była wykonywana w dwóch grupach. Jedna grupa pobierała próbki do badań na korytarzu, natomiast druga w sali. W obu przypadkach próbki były pobierana dwoma metodami: metodą sedymentacyjną, oraz metodą zderzeniową.

Metoda sedymentacyjna- metoda ta polega na swobodnym opadaniu z powietrza mikroorganizmów na podłoże stałe w określonym czasie :

-płytki Petriego z odpowiednim podłożem ustawiamy w miejscu przeznaczonym do badania, zdejmujemy z nich wieczka i pozostawiamy otwarte na okres 10 minut w przypadku oznaczania ogólnej liczby bakterii i na 30 minut przy oznaczaniu pozostałych grup mikroorganizmów. Po ekspozycji płytki zakrywamy i poddajemy inkubacji w odpowiedniej temperaturze

Metoda zderzeniowa- metoda polega na wychwytywaniu mikroorganizmów w wyniku działania siły uderzeniowej określonej objętości powietrza, skierowanej na powierzchnię podłoża:

-aparat szczelinowy ustawiamy w miejscu przeznaczonym do badania, zdejmujemy pokrywę aparatu i dezynfekujemy ją dokładnie za pomocą denaturatu. Na stoliku aparatu umieszczamy otwartą płytkę Petriego z odpowiednim podłożem stałym, zamykamy pokrywę i uruchamiamy aparat. W przypadku oznaczania ogólnej liczby bakterii oraz grzybów zasysamy 10dm3 powietrza w czasie 1 minuty, przy oznaczaniu pozostałych bakterii i grzybów zasysamy 20dm3 powietrza w czasie 2 minut.4. Rodzaje podłoża i warunki inkubacji dla określonych grup mikroorganizmów:

1. Oznaczenie ogólnej liczby bakterii z uwzględnieniem bakterii pigmentowych i sporowych:

Używamy podłoża agarowego, czas inkubacji 24 i 48 godzin dla temperatur inkubacji, odpowiednio 37 i 20 0C

2. Oznaczenie liczby gronkowców:

Używamy podłoża agarowego według Chapmana, czas inkubacji 48 godzin, temperatura inkubacji 37oC- do liczenia wybieramy kolonie gronkowców chorobotwórczych (otoczonych żółtą strefą)

3. Oznaczenie liczby promieniowców:

Używamy podłoża agarowego według Pochona, czas inkubacji 6 dni, temperatura inkubacji 26oC - do liczenia wybieramy typowe kolonie promieniowców ( okrągłe, płaskie lub wypukłe, matowe z białawym nalotem, suche, wykazujące zapach „ziemny”)

4. Oznaczenie ogólnej liczby grzybów z uwzględnieniem pleśni i grzybów drożdżopodobnych:

Używamy podłoża agarowego według Sabourauda, czas inkubacji 6 dni, temperatura inkubacji 26oC - liczymy wyrosłe kolonie grzybów określając liczbę pleśni oraz liczbę grzybów drożdżopodobnych

Wyniki podajemy jako liczbę podanych grup organizmów w 1m3 powietrza

Wzory służące do określenia liczby mikroorganizmów w 1m3 powietrza:

Dla metody sedymentacyjnej:

0x01 graphic

X- średnia ilość mikroorganizmów w 1m3

a-średnia ilość kolonii na powierzchni podłoża

r-promień płytki Petriego, w naszym przypadku 4,5 cm

t- czas ekspozycji w minutach

Dla metody zderzeniowej:

0x01 graphic

X- średnia ilość mikroorganizmów w 1m3

a-średnia ilość kolonii na powierzchni podłoża

v- ilość przepuszczonego powietrza

t- czas pobierania próby powietrza w minutach

Tabela 1. Przedstawiająca wyniki dla prób pobranych w sali

Oznaczenia

Miejsce poboru prób:sala

metoda sedumentacyjna

metoda zderzeniowa

liczba mikroorganizmów

liczba mikroorganizmów

na płytce

w m3 powietrza

na płytce

w m3 powietrza

20o C

37 oC

20 o C

37 o C

20 o C

37 o C

20 o C

37 o C

ogólna liczba bakterii

27

23

2123

1809

91

93

4550

4650

liczba bakterii pigmentowych

17

17

1337

1337

77

79

3850

3950

liczba bakterii sporowych

1

1

79

79

3

1

150

50

liczba gronkowców

 

10

 

262

 

15

 

188

liczba promieniowców

 

2

 

52

 

4

 

50

ogólna liczba grzybów

 

12

 

315

 

20

 

250

liczba pleśni

 

6

 

157

 

18

 

225

liczba grzybów drożdżopodobnych

 

6

 

157

 

2

 

25

Tabela 2. Przedstawiająca wyniki dla prób pobranych na korytarzu

Oznaczenia

Miejsce poboru prób: korytarz

metoda sedumentacyjna

metoda zderzeniowa

liczba mikroorganizmów

liczba mikroorganizmów

na płytce

w m3 powietrza

na płytce

w m3 powietrza

20 o C

37 o C

20 o C

37 o C

20 o C

37 o C

20 o C

37 o C

ogólna liczba bakterii

33

46

2595

3617

62

53

3100

2650

liczba bakterii pigmentowych

24

34

1887

2674

53

45

2650

2250

liczba bakterii sporowych

6

12

472

944

7

7

350

350

liczba gronkowców

 

10

 

262

 

16

 

200

liczba promieniowców

 

0

 

0

 

1

 

13

ogólna liczba grzybów

 

8

 

210

 

20

 

250

liczba pleśni

 

5

 

131

 

16

 

200

liczba grzybów drożdżopodobnych

 

3

 

79

 

4

 

50

Wnioski:

W przypadku metody sedymentacyjnej liczba mikroorganizmów na korytarzu była większa od liczby mikroorganizmów w sali. Natomiast w metodzie zderzeniowej większą liczbę mikroorganizmów otrzymała grupa pobierająca próby w sali. Podejrzewamy, że rzeczywistej liczbie bakterii bardziej odpowiadały wyniki uzyskane z próby sedymentacyjnej, ponieważ na korytarzu przebywa więcej osób, które przenoszą na ubraniu oraz obuwiu duże ilości mikroorganizmów. Metoda zderzeniowa mogła ponadto podlegać błędowi z powodu tego, że podczas pobierania powietrza w naszej grupie (sala) przy aparacie stało kilka osób, natomiast próbki do badań sedymentacyjnych zostały umieszczone nieco dalej.

Analizując wyniki na podstawie tabeli Krzysztofika otrzymujemy następujące wnioski:

Metoda sedymentacyjna

Dla sali: W sali otrzymaliśmy ogólną liczbę bakterii : 2123, widzimy, że jest to wynik mieszczący się w dopuszczalnym zakresie, ogólna liczba grzybów wynosi natomiast 315 co wykracza nieco ponad dopuszczalną wartość.

Dla korytarza (przyjmujemy wartości dopuszczalne jak dla sali szkolnej):

Na korytarzu otrzymaliśmy ogólną liczbę bakterii: 3617 co przekracza dopuszczalną wartość dla sali szkolnej, ale możemy to zaakceptować, gdyż jest to korytarz, ogólna liczba grzybów wynosi natomiast 210 co umieszcza korytarz w dopuszczalnym zakresie dla sal szkolnych.

Metoda zderzeniowa:

Dla sali: Ogólna liczba bakterii w sali dla metody zderzeniowej wynosi 4650 co sytuuje salę poza dopuszczalnym zakresem. Ogólna liczba grzybów wynosi natomiast 250 co mieści się w dopuszczalnym zakresie.

Dla korytarza: Ogólna liczba bakterii wynosi 3100 co wykracza nieznacznie ponad wartość dopuszczalną, natomiast ogólna liczba grzybów wynosi 250 co mieści się w dopuszczalnym zakresie.