POLITECHNIKA LUBELSKA
WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY
Nazwisko i imię studenta Andrzej Mikołajuk
|
Symbol grupy ED. 3.5 |
||||||
Data wyk. Ćwiczenia
1998-XI-16 |
Symbol ćwiczenia
2.1
|
Temat zadania : Pomiar grubości cienkich warstw metodą interferencji . |
|||||
|
ZALICZENIE |
|
|
Ocena |
Data |
Podpis |
|
Cel ćwiczenia : Celem ćwiczenia jest wyznaczenie zależności współczynnika załamania światła w zależności od stężenia badanego roztworu . Pomiarów tych będziemy dokonywać za pomocą refraktometru Abbego .
Wstęp teoretyczny .
Koniecznym czynnikiem zewnętrznym do wykonania ćwiczenia jest potrzebne światło naturalne lub sztuczne .
Światło jest to fala elektromagnetyczna która jest wysyłana przez atomy cząstek znajdujących się w stanie wzbudzonym . Zakres emitowanych fal przez takie cząstki jest bardzo szeroki , lecz oko ludzkie reaguje tylko na określone pasmo tych fal zawierające się w przedziale od 0,38μm. do 0,78μm. . Zakres ten jest zakresem światła widzialnego przez oko ludzkie . Światło cechuje się falowo - korpuskularną naturą , a do wykonania ćwiczenia zostanie wykorzystana falowa natura światła a dokładnie refrakcja światła . Zjawisko to występuje na granicy dwóch ośrodków o różnych właściwościach optycznych . Podstawowe prawa opisujące to zjawisko to :
kąt padania promienia jest równy kątowi odbicia tego promienia
promień padający , odbity i załamany na granicy ośrodków leżą w jednej płaszczyźnie
stosunek sinusów kątów padania i załamania jest wielkością stałą dla danych ośrodków i jest określany jako współczynnik załamania .
Wyróżnia się też jeszcze coś takiego jak bezwzględny współczynnik załamania , i jest on wyznaczany względem próżni .
Rysunek ten przedstawia zjawiska zachodzące przy przejściu światła z jednego ośrodka do drugiego ośrodka . Na tym rysunku można zauważyć , że promień padający ulega podziałowi na dwa promienie :
promień załamany
promień odbity
Można określić który kąt który będzie większy tzn. czy kąt padania α , czy kąt załamania β zależnością :
gdzie : λ- długość fali ; v - prędkość fazowa ; n1, n2 -bezwzględna współczynniki załamania względem próżni .
W wykorzystanym do ćwiczenia refraktometrze najważniejszymi elementami są dwa prostokątne pryzmaty z których jeden jest oświetlający a drugi pomiarowy odpowiednio P1i P2 . Rysunek ten przedstawia bieg promieni świetlnych w najważniejszej części refraktometru Abbego .
Wykonanie ćwiczenia
Tabela dokonanych pomiarów .
C [%] |
nd (śr) |
|
nd |
|
|
|
1 |
2 |
3 |
0 |
1,3285 |
1,3286 |
1,3287 |
1,3283 |
20 |
1,34803 |
1,3480 |
1,3480 |
1,3481 |
40 |
1,36896 |
1,3688 |
1,3690 |
1,3691 |
60 |
1,38866 |
1,3888 |
1,3884 |
1,3888 |
80 |
1,40703 |
1,4069 |
1,4070 |
1,4072 |
100 |
1,4203 |
1,4250 |
1,4251 |
1,4250 |
X |
1,39810 |
1,3981 |
1,3982 |
1,3980 |
Metodą najmniejszych kwadratów wyznaczam współczynniki kierunkowe prostej aproksymującej krzywądoświadczalną .
Tabela wartości poszczególnych wyrażeń do krzywej aproksymacji .
C [%] |
nd |
|
|
|
|
|
|
Xi |
Yi |
XiYi |
XiXi |
Wi |
Yi' |
dYi |
dYi*dYi |
0 |
1,3285 |
0 |
0 |
1 |
1,330078 |
0,001578 |
2,4910-6 |
20 |
1,34803 |
26,9606 |
400 |
1 |
1,348812 |
0,000782 |
6,1110-7 |
40 |
1,36896 |
54,7584 |
1600 |
1 |
1,367546 |
-0,00141 |
210-6 |
60 |
1,38866 |
83,3196 |
3600 |
1 |
1,38628 |
-0,00238 |
5,6610-6 |
80 |
1,40703 |
112,5624 |
6400 |
1 |
1,405015 |
-0,00202 |
4,0610-6 |
100 |
1,4203 |
142,03 |
10000 |
1 |
1,423749 |
0,003449 |
1,1910-5 |
Σ 300 |
Σ 8,26148 |
Σ 419,631 |
Σ 22000 |
Σ 6 |
Σ 8,26148 |
Σ 110-6 |
Σ 2,6710-5 |
Po dokonaniu obliczeń otrzymujemy prostą o poszczególnych współczynnikach :
a=0,0009371/%
Δa=±3,0910-51/%
b=1,330078
Δb=±0,001871
Wyszukiwarka