LABOLATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW |
||
Wydział Budowy Maszyn
gr: M-2 MiBM 95/96
1.Kasierski Mariusz 2.Kaczmarek Radosław 3.Klecha Grzegorz 4.Jurewicz Piotr
|
Temat: 1.Pomiar twardości metodą Brinella. 2.Pomiar twardości metodą Vickersa. 3.Pomiar twardości młotkiem Poldi. |
|
Data wykonania ćwiczenia: 18.10.95r
|
Data oddania: 25.10.95r |
Ocena: |
1.Pomiar twardości metodą Brinella polega na wgniataniu przez określony czas twardej kulki, w płaską, dostatecznie gładką powierzchnię badanego przedmiotu siłą prostopadłą do tej powierzchni aż do powstania odkształceń trwałych.
HB=
gdzie: F-siła, S-powierzchnia odcisku (czaszy kulistej powstałej w badanym materiale).
W trakcie pomiaru twardość wyznaczamy ze wzoru:
gdzie:D-średnica kulki [mm], d-średnica odcisku [mm], F-siła [N]
Tabela wyników:
Materiał |
Nr pomiaru |
Siła obc. |
Srednica kulki |
Śr. średn. odc. |
HB |
- |
- |
F[N] |
D[mm] |
d[mm] |
- |
45 45 45 |
1 2 3 |
7355 7355 7355 |
5 5 5 |
1.940 1.945 2.140 |
244 243 200 |
HB średnie: 229 |
2.Pomiar twardości metodą Vickersa polega na wgniataniu w płaską, odpowiednio gładką powierzchnię badanego przedmiotu diamentowego foremnego czworokątnego ostrosłupa o kącie wierzchołkowym 136pod obciążeniem F oraz zmierzeniu przekątnej powstałego odcisku.
HV=
gdzie: F- siła, S-pole powierzchni bocznej odcisku.
W/g Polskiej Normy (PN-78/H-04360) twardość wyznaczamy ze wzoru:
gdzie:F-siła obciążająca [N], d-średnia arytmetyczna dwóch przekątnych d1 i d2 [mm].
Tabela wyników:
Materiał |
Pomiar |
Obciążenie |
Przekątne odcisku |
HV |
||
- |
- |
F[N] |
d1[mm] |
d2[mm] |
dśr[mm] |
- |
45 |
1 2 3 |
294 294 294 |
0.279 0.299 0.299 |
0.287 0.297 0.298 |
0.283 0.298 0.299 |
668 603 601 |
HV średnie: 624 |
3.Pomiar twardości młotkiem Poldi należy do metod dynamiczno-plastycznych i jest metodą ręczną. Twardość określamy przez porównanie odcisku w badanym materiał i w materiale wzorcowym o znanej twardości Hbw.
HB=kHBw
gdzie:HBw-twardość materiału wzorcowego, k-współczynnik.
gdzie: D-średnica kulki [mm], d-średnica odcisku w badanym materiale [mm], dw-średnica w materiale wzorcowym [mm].
Tabela wyników:
Materiał |
Pomiar |
Tward.wzor |
Średnice odcisków |
Współcz. k |
Twardość |
|
- |
- |
HB |
d[mm] |
dw[mm] |
- |
HB |
45 |
1 2 3 |
180 180 180 |
3.250 2.110 1.810 |
2.920 2.850 2.143 |
0.784 1.190 2.143 |
142 344 386 |
HB średnie: 365 |
4.Wnioski:
Pomiar twardości metodą Brinella jest najbardziej rozpowszechnioną metodą statyczną pomiaru twardości. Jest to metoda dość prosta ale wynik zależy od obciążenia oraz średnicy kulki (przy stałej średnicy kulki wynik zależy od siły obciążającej). Dlatego należy dążyć do przeprowadzenia próby w optymalnych warunkach, co gwarantowałoby podobieństwo geometryczne odcisków. W trakcie ćwiczenia uzyskaliśmy twardość HB=223 co jest wartością zbliżoną do twardości stali konstrukcyjnej jaką badaliśmy podanej w PN-75/H-84019.
Metoda Vickersa jest najdoskonalejszą metodą statycznego pomiaru twardości. Pozwala zmierzyć twardość w zakresie od 10 do 1000 HV. Zmierzona twardość HV jest zgodna z twardością HB do 300 jednostek, i nie zależy od stosowanego obciążenia. Pozwala na pomiar twardości materiałów bardzo cienkich i małych, pomiar praktycznie nie niszczy powierzchni przedmiotu. Jednakże należy zapewnić odpowiednią gładkość powierzchni, zmierzyć przekątne z dużą dokładnością co czyni metodę mało wydajną. Dodatkowo stosowanie metody ogranicza duży koszt twardościmierza. W trakcie ćwiczenia uzyskaliśmy wyniki zbliżona do siebie, co świadczy o dobrze przeprowadzonym pomiarze i wiarygodności wyniku.
Wyniki pomiaru twardości młotkiem Poldi mają największe rozbieżności (pierwszego pomiaru nie uwzględniamy przy liczeniu twardości średniej).Jest to metoda mało dokładna mimo prób jej ulepszenia. Dokładność pomiaru zależy od różnicy twardości materiału wzorcowego i badanego (im różnica ta jest mniejsz tym dokładność większa). Niemniej jednak jest ona bardzo popularna ze względu na prostotę, brak konieczności stosowania skomplikowanych przyrządów, możliwość pomiaru w różnych miejscach np: na rampach kolejowych.