Wielka wojna z zakonem krzyżackim 1409-11. Przyczyny przebieg i ocena.
1382 - śmierć Ludwika Węgierskiego. Koronę polska powinna dziedziczyć Maria a właściwie jej mąż Zygmunt Luksemburski. Dzięki oporowi szlachty a szczególnie starego, wielkopolskiego rodu Nałęczów (Bartosz z Olanowa) odrzucono tą kandydaturę. W takiej sytuacji panowie krakowscy zaczęli wysuwać kandydaturę Jadwigi, młodszej córki Ludwika Węgierskiego, a Wielkopolanie znaleźli kandydata na męża w osobie Siemowita IV, księcia zachodniego Mazowsza. Panowie krakowscy sprzeciwili się kandydaturze męża i z pomocą węgierską pokonali Siemowita IV zbrojnie. Po zerwaniu zaręczyn z Wilhelmem Habsburgiem kandydatem na męża został Wielki Książę Litwy: Jagiełło
1385/14 sierpnia - układ w Krewie. Jagiełło miał dostać koronę polska po małżeństwie z Jadwigą, chrzest i przyłączenie Litwy do Polski. Ten ostatni postulat był nierealny. W wyniku walk na Litwie i ugody władcą tam został Witold, jednak z zachowaniem praw zwierzchnich Jagiełły
1388 - przywilej w Piotrkowie gwarantujący wykup szlachcica z niewoli oraz wprowadzający żołd dla wojska
1401 - Unia wileńsko-radomska. Odnowienie unii przez Witolda, zmuszonego do tego klęskami w walkach z Tatarami. Nowa unia zawarta została na innych warunkach: Polska i Litwa były związkiem 2 niezależnych państw, z zachowaniem władzy Witolda aż do jego śmierci
1409 - wybuch wielkiej wojny z Krzyżakami, którzy najeżdżają ziemię dobrzyńską
1410/ 15 lipca - bitwa pod Grunwaldem, później nieudane oblężenie Malborka
1411 - pokój w Toruniu na mocy którego zakon odstąpił Żmudź, ziemię dobrzyńską oraz wypłacił kontrybucje
1413 - unia w Horodle, niezależność Litwy i zapewnienie, że tytuł Wielkiego Księcia będzie istniał po śmierci Witolda