plik


ÿþROZWI¥ZANIA ZADAÑ (z komentarzem) ZADANIE 1. Odpowiedx: Stopnie utlenienia siarki w podanych zwi¹zkach chemicznych przedstawia poni¿sza tabela: Wzór sumaryczny H2SSO2 SO32 H2SO4 HSO4 Na2S2O3 Stopieñ utlenienia  II IV IV VI VI  II oraz VI Komentarz: W tiosiarczanie(VI) sodu Na2S2O3 dwa atomy siarki s¹ na ró¿nych stopniach utlenienia. Jeden atom wystêpuje na  II stopniu utlenienia, drugi  na VI. Ró¿nica pomiêdzy siarczanem(VI) sodu, a tiosiarczanem sodu jest taka, ¿e wNa2S2O3 drugi atom siarki zast¹pi³ jeden z atomów tlenu. ZADANIE 2. Odpowiedx: Stopnie utlenienia azotu w podanych zwi¹zkach chemicznych przedstawia poni¿sza tabela: Wzór sumaryczny NH4+ NO2 Ca(NO3)2 NO3 KNO2 NH4NO3 Stopieñ utlenienia  III IV V V III  III oraz V Komentarz: W azotanie(V) amonu NH4NO3 dwa atomy azotu s¹ na ró¿nych stopniach utlenienia. Jeden atom wystêpuje na  III stopniu utlenienia, drugi  na V. ZADANIE 3. Odpowiedx: Utleniacz  kwas azotowy(V). Reduktor  siarczek miedzi(I). Komentarz: Azot zmniejszy³ swój stopieñ utlenienia z V (w HNO3), na  II (w NO). Zarówno miedx, jak i siarka ulegaj¹ utlenie- niu  podwy¿szaj¹ swoje stopnie utlenienia: miedx z I (w Cu2S) na II (w Cu(NO3)2), a siarka z  II (w Cu2S) na VI (w H2SO4). ZADANIE 4. Odpowiedx: A. Siarka pe³ni rolê utleniacza. C. Siarka pe³ni rolê reduktora.. B. Siarka pe³ni rolê reduktora D. Siarka pe³ni rolê utleniacza. Komentarz: W reakcji A siarka zmniejszy³a swój stopieñ utlenienia z 0na  II, a wiêc zredukowa³a siê. W reakcjachBi Csiarka podwy¿szy³a swój stopieñ utlenienia z IV na VI, a wiêc siê utleni³a. W reakcji D siarka zmniejszy³a swój stopieñ utlenienia z VI na IV, a wiêc siê zredukowa³a. ZADANIE 5. Odpowiedx A. Jony Na+ lub Mg2+. Komentarz: Utleniaczem jest pierwiastek, który w reakcji utleniania-redukcji redukuje siê, a wiêc zmniejsza swój stopieñ utle- nienia. Atomy sodu i magnezu oraz aniony Br i S2 nie mog¹ zmniejszyæ swojego stopnia utlenienia (atomy sodu i magnezu wystêpuj¹ w zwi¹zkach chemicznych tylko na dodatnich stopniach utlenienia). Atomy bromu siarki mog¹ zarówno obni¿aæ, jak i podwy¿szaæ stopieñ utlenienia. Natomiast jony sodu i magnezu mog¹ tylko zmniej- szyæ swój stopieñ utlenienia na 0. Odpowiedx B: Atomy sodu i magnezu oraz jony bromkowe Br i siarczkowe S2 . www.wsip.com.pl 1 Komentarz: Reduktorem jest pierwiastek, który utlenia siê, a wiêc podwy¿sza swój stopieñ utlenienia. Kationy Na+ i Mg2+ nie mog¹ byæ reduktorami, gdy¿ zarówno sód, jak i magnez wystêpuj¹ w nich na maksymalnym stopniu utlenienia. Natomiast brom i siarka mog¹ tworzyæ zwi¹zki chemiczne, w których wystêpuj¹ na dodatnich stopniach utlenienia. Odpowiedx C. Tylko atomy bromu oraz atomy siarki. Komentarz: Zarówno atomy bromu jak i siarki mog¹ obni¿aæ lub podwy¿szaæ stopieñ utlenienia. Brom na 0 stopniu utlenienia mo¿e przechodziæ na  I stopieñ utlenienia (w jonie bromkowym Br ) lub na dodatni, np. VII stopieñ utlenienia (w kwasie bromowym(VII) HBrO4). Siarka na 0 stopniu utlenienia mo¿e przechodziæ na  II stopieñ utlenienia (w jonie siarczkowym S2 ) lub na dodatni, np. IV stopieñ utlenienia (w tlenku siarki(IV) SO2). ZADANIE 6. Odpowiedx: Zwi¹zki, które mog¹ pe³niæ tylko rolê utleniacza: K2Cr2O7, KNO3, KMnO4, KClO4. Komentarz: Utleniaczem jest pierwiastek, który w reakcji utleniania-redukcji redukuje siê, a wiêc zmniejsza swój stopieñ utle- nienia. Chrom, azot, mangan i chlor w wy¿ej wymienionych zwi¹zkach chemicznych wystêpuj¹ na swoich maksy- malnych stopniach utlenienia. Nie mog¹ wiêc jeszcze go podwy¿szaæ, a wiêc nie mog¹ pe³niæ roli reduktorów. Pe³ni¹ tylko rolê utleniaczy. Jod w NaI nie mo¿e pe³niæ roli utleniacza, poniewa¿ wystêpuje na najni¿szym stopniu utlenienia. Nie mo¿e jeszcze go obni¿aæ. Natomiast tlen w nadtlenku wodoru (wystêpuje na  I stopniu utlenienia), siarka w siarczanie(IV) sodu oraz ¿elazo w chlorku ¿elaza(II) mog¹ pe³niæ rolê zarówno utleniaczy, jak i reduktorów, poniewa¿ wystêpuj¹ na po- Srednich stopniach utlenienia. ZADANIE 7. Odpowiedx A: Utleniacz: kwas azotowy(V) Reduktor: miedx Odpowiedx B: Utleniacz: dichromian(VI) potasu Reduktor: chlorek cyny(II) ZADANIE 8. Odpowiedx A: Nadtlenek wodoru pe³ni w tej reakcji rolê reduktora. Odpowiedx B: Nadtlenek wodoru pe³ni w tej reakcji rolê utleniacza. 2 ZADANIE 9. Odpowiedx: Fioletowe jony MnO4 redukuj¹ siê w Srodowisku kwaSnym, tworz¹c bezbarwne jony Mn2+. ZADANIE 10. Odpowiedx A: Odpowiedx B: Azotan(III) potasu pe³ni w tej reakcji rolê utleniacza, a jodek potasu  rolê reduktora. ZADANIE 11. Odpowiedx A: Równanie reakcji utleniania-redukcji, w której kation Fe3+ jest utleniaczem: 2Fe3+ +Sn2+ Û 2Fe2+ +Sn4+ lub Fe3+ +Cr2+ Û Fe2+ +Cr3+ Komentarz: Rolê utleniacza mo¿e pe³niæ jedynie kation Fe3+, który podczas reakcji utleniania-redukcji zredukuje siê do kationu ¿elaza Fe2+. Potencja³ standardowy Eo tej reakcji wynosi Fe3+ +e Û Fe2+ Eo = 0,77 V Rolê reduktora w reakcji z kationem Fe3+ mo¿e pe³niæ jedynie taki kation metalu, którego potencja³ standardowy re- akcji utleniania-redukcji ma wartoSæ ni¿sz¹ od 0,77 V (Eo < 0,77 V). Ten warunek spe³niaj¹ dwa kationy: kation cyny Sn2+, który utleni siê do kationu Sn4+; kation chromu Cr2+, który utleni siê do kationu Cr3+. Odpowiedx B: Równanie reakcji utleniania-redukcji, w której kation Fe2+ jest reduktorem: 2Fe2+ +Pb4+ Û 2Fe3+ +Pb2+ Komentarz: Rolê reduktora mo¿e pe³niæ jedynie kation Fe2+, który podczas reakcji utleniania-redukcji utleni siê siê do kationu ¿elaza Fe3+. Potencja³ standardowy Eo tej reakcji wynosi Fe2+ Û Fe3+ +e Eo = 0,77 V Rolê utleniacza w reakcji z kationem Fe2+ mo¿e pe³niæ jedynie taki kation metalu, którego potencja³ standardowy re- akcji utleniania-redukcji ma wartoSæ wy¿sz¹ od 0,77 V (Eo > 0,77 V). Ten warunek spe³nia jedynie kation o³owiu Pb4+, który zredukuje siê do kationu Pb2+. ZADANIE 12. Odpowiedx A: Podczas elektrolizy wodnego roztworu kwasu siarkowego(VI) na elektrodach zachodz¹ nastêpuj¹ce reakcje elek- trodowe: Odpowiedx B: Podczas elektrolizy wodnego roztworu azotanu(V) o³owiu(II) na elektrodach zachodz¹ nastêpuj¹ce reakcje elektrodowe: www.wsip.com.pl 3 Odpowiedx C: Podczas elektrolizy wodnego roztworu wodorotlenku potasu na elektrodach zachodz¹ nastêpuj¹ce reakcje elektrodowe: ZADANIE 13. Odpowiedx A: Podczas elektrolizy wodnego roztworu chlorku niklu(II) na elektrodach zachodz¹ nastêpuj¹ce reakcje elektrodowe: Odpowiedx B: Na katodzie wydzieli siê 14 g niklu. Komentarz: Z równañ reakcji elektrodowych wynika, ¿e wydzieleniu 1 mola chloru, zajmuj¹cego objêtoSæ w warunkach norma- lnych 22,4 dm3, towarzyszy wydzielenie 1 mola niklu o masie molowej 59 g/mol. Zatem na anodzie wydzieli siê 5,3 dm3 chloru, a na katodzie wydzieli siê 14 g niklu. x =14gNi ZADANIE 14. Odpowiedx: Elektrolizê nale¿y prowadziæ przez co najmniej 225,13 minut. Komentarz: Czas elektrolizy mo¿na obliczyæ na podstawie prawa Faradaya: MM I t mM n F mM t n F MM I Czas, w którym wydzieli siê 0,1 mola ¿elaza (z rozk³adu 0,1 mola FeCl3)  5789 s mM n F 5,6 g 3 mole 96485 C t 5789 s MM I 56 g/mol 5 A Czas, w którym wydzieli siê 0,2 mola atomów miedzi (z rozk³adu 2 moli CuCl2)  7719 s mM n F 12,8 g 2 mole 96485 C t 7719 s MM I 64 g/mol 5 A Ca³kowity czas przeprowadzania elektrolizy wynosi t = 5789 s + 7719 s = 13508 s = 225,13 minut. ZADANIE 15. Odpowiedx A: Podczas elektrolizy wodnego roztworu siarczanu(VI) miedzi(II) na elektrodach zachodz¹ nastêpuj¹ce reakcje elektrodowe: Odpowiedx B: Stê¿enie molowe kationów Cu2+ w roztworze po elektrolizie wynosi cmol = 0,505 mol/dm3. Komentarz: Z równañ reakcji elektrodowych wynika, ¿e wydzieleniu 1 mola tlenu, zajmuj¹cego objêtoSæ w warunkach normal- nych 22,4 dm3, towarzyszy wydzielenie 2 moli miedzi. Zatem na anodzie wydzieli siê 11,2 dm3 tlenu, a na katodzie wydzieli siê 1 mol miedzi. x = 1 mol Cu 4 W elektrolizerze przed elektroliz¹ by³o 2 dm3 1-molowego roztworu CuSO4, zatem znajdowa³o siê w nim 2 mole ka- tionów Cu2+. Po elektrolizie pozostanie w roztworze 1 mol kationów Cu2+. ObjêtoSæ roztworu ulegnie zmniejszeniu, poniewa¿ podczas elektrolizy na anodzie rozk³ada³a siê woda. Z rozk³adu 1 mola H2O zajmuj¹cego objêtoSæ 18 cm3 wydzieli siê 11,2 dm3 tlenu (0,5 mola O2). Zatem koñcowa objêtoSæ roz- tworu wynosi V =2dm3  0,018 dm3 = 1,982 dm3. Stê¿enie molowe kationów Cu2+ w roztworze po elektrolizie wy- nosi wiêc 0,505 mol/dm3. nCu 1 mol 2 cmol 0,505 mol/dm3 3 V 1,982dm ZADANIE 16. Odpowiedx: Podczas elektrolizy wodnego roztworu azotanu(V) cynku(II) na elektrodach zachodz¹ nastêpuj¹ce reakcje elektro- dowe: Podczas elektrolizy prowadzonej pr¹dem o natê¿eniu 4A w czasie 15 minut na katodzie wydzieli siê 1,2 g cynku. Komentarz: Masê cynku wydzielonego na katodzie mo¿na obliczyæ na podstawie prawa Faradaya: MZn I t 65 g/mol 4 A 900 s mZn 1,2 g Zn n F 2 mole 96485 C ZADANIE 17. Odpowiedx A: Podczas elektrolizy wodnego roztworu kwasu solnego na elektrodach zachodz¹ nastêpuj¹ce reakcje elektrodowe: Odpowiedx B: W wyniku elektrolizy roztworu HCl otrzymano 13,2 dm3 chloru. Komentarz: Z równañ reakcji elektrodowych wynika, ¿e wydzieleniu 1 mola wodoru, zajmuj¹cego w warunkach normalnych objêtoSæ 22,4 dm3, towarzyszy wydzielenie 1 mola chloru o objêtoSci 22,4 dm3. Na anodzie wydzieli siê wiêc 15 dm3 chloru, a na katodzie wydzieli siê 15 dm3 wodoru. W wodzie rozpuSci³o siê 12 % wydzielonego na anodzie chloru, czyli 1,8 dm3 chloru. W wyniku elektrolizy roztwo- ru HCl otrzymano wiêc 13,2 dm3 chloru. ZADANIE 18. Odpowiedx: Ogniwo I: A. Schemat ogniwa: Cr | Cr3+ || Cu2+ | Cu B. Anod¹ jest elektroda chromowa, a katod¹  elektroda miedziana. C. Na elektrodach zachodz¹ nastêpuj¹ce reakcje elektrodowe: D. Standardowa SEM tego ogniwa wynosi 1,08 V. o o SEM EK EA 034 V  ( 0,74 V) =  0,34 V + 0,74 V = 1,08 V , Ogniwo II: A. Schemat ogniwa: Co | Co2+ || Pb2+ | Pb B. Anod¹ jest elektroda kobaltowa, a katod¹  elektroda o³owiowa. C. Na elektrodach zachodz¹ nastêpuj¹ce reakcje elektrodowe: www.wsip.com.pl 5 D. Standardowa SEM tego ogniwa wynosi 0,14 V. Komentarz: o o SEM EK EA 013 V  ( 0,27 V) =  0,13 V + 0,27 V = 0,14 V , ZADANIE 19. Odpowiedx: A. Schemat ogniwa ¿elazowo-niklowego: Fe | Fe2+ || Ni2+ | Ni B. Na elektrodach zachodz¹ nastêpuj¹ce reakcje elektrodowe: C. SEM tego ogniwa, je¿eli [Fe2+] = [Ni2+] = 0,1 mol/dm3 (w T = 298 K), wynosi 0,22 V. Komentarz: 0,059 0059 , o o SEM EK E E log[Ni2 ] E log[Fe2 ] 2 ANi / Ni Fe2 / Fe 2 2 0,059 o o SEM E E (log[Ni2 ] log[Fe2 ]) 2 Ni / Ni Fe2 / Fe 2 0,059 [Ni2 ] o o SEM E E log 2 Ni / Ni Fe2 / Fe 2 [Fe2 ] 0,059 01 , SEM 023 V 0,44 V log 021V , , 2 01 , D. SEM tego ogniwa, je¿eli [Fe2+] = 1 mol/dm3, a [Ni2+] = 0,01 mol/dm3 (w T = 298 K), wynosi 0,279 V. Komentarz: 0,059 [Ni2 ] o o SEM E E log 2 Ni / Ni Fe2 / Fe 2 [Fe2 ] 0,059 001 , SEM 023 V 0,44 V log 021V  0,059 V = 0,15 V , , 2 01 , ZADANIE 20. Odpowiedx A: Sumaryczne równanie procesu (w formie jonowej) zachodz¹cego w trakcie elektrolizy: Odpowiedx B: Na p³ytce niklowej wydzieli siê 34,4 g srebra. Komentarz: Z sumarycznego równania procesu wynika, ¿e wydzieleniu na p³ytce niklowej 2 moli srebra o masie 216 g towarzy- szy ubytek 1 mola niklu o masie 59 g. Zatem przyrost masy p³ytki wynosi³ m =216g 59g=157 g Wydzielenie 216 g srebra na p³ytce niklowej zwi¹zane jest z przyrostem masy p³ytki o 157 g. Zatem przyrost masy p³ytki o 25 g zwi¹zany jest z wydzieleniem siê na p³ytce 34,4 g srebra x =34,4gAg 6

Wyszukiwarka