plik


Dane Warunki gruntowo-wodne. Nie stwierdzono występowania wód gruntowych. Rys.1.Warunki gruntowe oraz zarys obudowy tunelu metra. Parametry fizyczne gruntów: symbol grunty wg PN-EN ISO 14688-1 symbol gruntu wg PN/B-03020 IC ID miąższość warstwy [m] gu(n) [kN/m3] fu(n) [o] c [kPa] n=0,25 siSa Pp - ID=0,45 3,8 g=16,5 f=30,2 -   sasiCl Gp (B) IC=0,87 (IL=1-IC=0,13) - 2,4 g=22,0 f=19,6 c=34,25kPa   MSa Ps - ID=0,7   g=18,0 f=34,2 - n=0,25 Zestawienie obciążeń Symbol Obciążenie pk [kN/m] ăf pd [kN/m] Ó pd [kN/m] pg+tech.+n ciężar gruntu 119,97 1,5 179,9604 179,9604 obciążenie technologiczne (tłum,inne) 4 1,3 5,2 5,2 nawierzchnia+izolacja 0,1m•1m• 23kN/m3+0,01m•1m•14kN/m3=2,44kN/m 2,44 1,5 3,66 3,66 suma 188,8204 ppoj.K   40 1,5 60 60 Pojazd K /pkt7.3.3 PN-85/S-10030/ współczynnik dynamiczny ö=1,00 ppoj=(800)/(3,6*2,7)=40kN/m suma 60 pbud. budynek: 5 pięter 50 1,2 60 60 pbud.=10kN/m2*5kond=50kN/m     suma 60 suma 308,8204 Obciążenie obudowy tunelu. Założenia. W obliczeniach uwzględniono: - obciążenie od budynku mieszkalnego (pbud.) znajdującego się nad konstrukcją - obciążenie pojazdem K (ppoj.K) występującym bezpośrednio nad konstrukcją, - obciążenie pojazdem K (ppoj.K) występującym w odległośći 1m od konstrukcji. Obciążenie obudowy tunelu wynikające z obciążenia naziomu: - budynkiem 5-cio kondygnacyjnym pbud. - pojazdem K ppoj.K Do wyznaczenia obciążenia obudowy zastosowano teorię MASŁOWA. Rys.2. Rozkład naprężeń w gruncie wg teorii MASŁOWA. Obciążenie naziomu pn pochodzące od gruntu, obciążeń technologicznych oraz ciężaru nawierzchni jezdni rozchodzi się w warstwie nawierzchni jezdni pod kątem 450. Jednostkowe charakterystyczne obciążenie pv płyty górnej tunelu, wynikające z obciążenia naziomu, przyjmuje się jako obciążenie: przyjęto n = 1,4 MSa (Ps) dla z = H = 10,50m (Rys.1. i Rys.2.). Rys.4. Wpływ obciążenia budynkiem oraz pojazdem K na obudowę tunelu. Przekrój poprzeczny. Rys.5. Wpływ obciążenia budynkiem oraz pojazdem K na obudowę tunelu. Przekrój podłużny. Obliczenie obciążenia pionowego: ostatecznie obciążenie pionowe działające bezpośrednio na strop konstrukcji wynosi: pvstropu = pvbud. + pvpoj.K = 194,74 kN/m. Ponieważ płyta górna tunelu jest zagłębiona na z = H = 10,50 m > 1,0 m, nie uwzględniono działań dynamicznych obciążenia naziomu. Obliczenie obciążenia poziomego (bocznego): pboczne = pv*Ko Ko – współczynnik parcia spoczynkowego gruntu na podstawie PN-83/B-03010 [55]. pboczne (z = 14,15) = pv (z=14,15) * Ko = 194,74kN/m*0,33 = 64,26kN/m Rys.5. Obciążenie obudowy tunelu wynikające z obciążenia budynkiem oraz pojazdem K. Obciążenie obudowy tunelu: - gruntem - obciążeniem technologicznym - nawierzchnia + izolacja Do wyznaczenia obciążenia obudowy zastosowano teorię TERZAGHIEGO. Obliczenie obciążenia pionowego stropu oraz płyty dolnej tunelu. Jednostkowe charakterystyczne obciążenie pv dla: - B = R = 3,65m - g = 18,0 kN/m3 - f = 34,2° - h = 14,15m - Obciążenie stropu oraz płyty dolnej: Obliczenie obciążenia poziomego ściany bocznej: Obciążenie ściany bocznej: Rys.5. Obciążenie obudowy tunelu wynikające z obciążenia gruntem. Statyka rys.1.geometria rys.2.schemat obc.1 rys.3.wykres momentów zgianających dla przyp. 1[kNm] rys.4.wykres sił osiowych dla przyp.1[kN] Opis techniczny. Lokalizacja tunelu. Projekt miejskiego tunelu metra w miejscowości Biedrzychów. Projektowany strop tunelu znajduje się na głębokości 10,50 m poniżej poziomu terenu, natomiast spąg na głębokości 17,80 m pod powierzchnią terenu. Długość projektowanego odcinka tunelu wynosi 1000 m. Warunki gruntowo – wodne. W wyniku przeprowadzonych wierceń stwierdzono występowanie następujących warstw: Piaski pylaste; miąższość warstwy 3,8 m Gliny piaszczyste miąższość warstwy 2,4 m Piaski średnie Nie stwierdzono występowania zwierciadła wody gruntowej. Technologia wykonania tunelu. Tunel będzie wykonany w technologii TBM z zastosowaniem tarcz otwartych, które stosuje się podczas tunelowania nad istniejącymi poziomami wody gruntowej. Konstrukcja tarczy otwartej umożliwia załodze dostęp do czoła przodka, co ułatwia usuwanie napotkanych głazów i innych przeszkód. Obudowa tunelu. Do zabezpieczenia tunelu zastosowano obudowę segmentową żelbetową. Tubingi wykonane z betonu B45, zazbrojone stalą AIII-N. Zastosowane uszczelnienia segmentów obudowy: uszczelki hydrofilne wklejane na placu budowy, które pęcznieją w kontakcie z wodą (uszczelniając tym samym). Montaż obudowy tunelu. Do montażu obudów segmentowych zastosowano podajnik hydrauliczny (erektor), który jest zamontowany w tarczy. Iniekcja pierwotna i wtórna pustki między calizną, a obudową tunelu. Powstałą między calizną, a obudową tunelu pustkę, należy szybko i dokładnie zlikwidować, aby nie dopuścić do osiadań powierzchni terenu nad drążonym tunelem. Wypełnienie wykonać zaczynem cementowym w iniekcji pierwotnej, tj. natychmiast po wykonaniu obudowy. W celu wyeliminowania skurczu betonu z iniekcji pierwotnej, w odległości od 40 m do 100 m od czoła przodka wykonać iniekcję wtórną. Iniekcji pierwotnej i wtórnej dokonać przez otwory w segmentach obudowy. Wentylacja. Ze względu na krótki odcinek projektowanego tunelu metra – 1000 m – zastosowano wentylację naturalną. Odbywa się ona na zasadzie ciągu kominowego wynikającego z różnicy ciśnienia (różne poziomy wlotu i wylotu tunelu). Wentylacja eliminuje zagrożenia występujące w budowlach wyposażonych tylko w urządzenia elektryczne, takie jak: nadmierna ilość ciepła lub zapylenia. Zapewniono również właściwy poziom zawilgocenia powietrza. Na czas budowy tunelu zastosowano wentylację wymuszoną. Powietrze doprowadzane jest do przodka za pomocą rurociągów przy użyciu wentylatora. Zabezpieczenia przeciwpożarowe. Zastosowano automatyczne systemy zabezpieczeń, które oddymiają i natryskują wodę w razie pożaru. Odwodnienie budowli. Wewnątrz tunelu zastosowano system odwodnienia zapewniający odprowadzenie wody w czasie eksploatacji jak i wody użytej podczas akcji gaszenia pożaru.

Wyszukiwarka