Rok akad. LABORATORIUM 2011/2012 Rodzaj ELEKTROTECHNIKI I studiów: NAPĘDÓW MT_SI Temat ćwiczenia: Transformator jednofazowy Skład sekcji: Kierunek: Kierunek: 1. Buchla Tomasz MiBM MTA 2. Gubała Szymon Semestr: V Semestr: 3. Drozd Michał Grupa:2 V 4. Zeman Dariusz Sekcja: Grupa:1 5. Stando Maciej Sekcja: 3 6. Prowda Adam Prowadzący: Prowadz ący: Data wykonania: Data oddania: Ocena: Podpis: Wstęp teoretyczny Transformator jest urządzeniem działającym na zasadzie indukcji elektromagetycznej, służącym do zmiany wartości napięcia przemiennego przy zachowaniu nie zmienionej mocy. Potrzeba zmiany wartości napięcia występuje przede wszystkim w energetyce przy przesyłaniu energii ze źródeł zasilania do odbiorników, przy czym na drodze przesyłu zachodzi na ogół konieczność kilkakrotnego podwyższania i obniżania napięcia. Wynika ona z tego, że generatory w elektrowniach pracują przy napięciach od 6 do 25 kV, linie przesyłowe buduje się na napięcia od 6 do 500kV, a odbiorcy bezpośredni pracują w zakresie napięcia od 220 do 6000 V. oprócz zastosowań energetycznych, w których posługujemy się tzw. transformatorami mocy, spotykamy się z koniecznośćią stosowania transformatorów specjalnych. Należą do nich transformatory pomiarowe, zwane przekładnikami napięciowymi i prądowymi, regulatory indukcyjne, przesówniki fazowe, transtformatory bezpieczeństwa, transformatory spawalnicze i prostownikowe, a także różne transformatory stosowane w łączności, telemechanice i automatyce. Budowa transformatora jednofazowego Zasada budowy każdego transformatora jest taka sama: musi on mieć rdzeń stanowiący obwód magnetyczny oraz dwa obwody elektryczne: uzwojenie górne i uzwojenie dolne. Buduje się dwa rodzaje transformatorów jednofazowych różniące się kształtem obwodu magnetycznego (rdzenia). Są to: transformatory rdzeniowe (Rys. 1a) i transformatory płaszczowe (Rys. 1b). Części rdzenia, na których są umieszczone uzwojenia nazywamy kolumnami lub słupami, a części łączące kolumny – jarzmami. Przestrzeń zawartą między kolumna a jarzmem nazywa się oknem W jednofazowym transformatorze rdzeniowym (Rys. 1a) uzwojenie pierwotne i wtórne są dzielone na połówki i umieszczone na obu kolumnach, pola przekrojów kolumn i jarzm są wówczas jednakowe. Rys. 1. Zasada budowy transformatora jednofazowego: a) rdzeniowego b) płaszczowego 1 kolumny, 2 jarzma Rdzenie transformatorów wykonuje się z blachy transformatorowej o grubości 0,3 - 0,5mm. Blachy pokrywa się cienką warstwą materiału izolacyjnego (np. papieru, lakieru, szkła wodnego) i składa w pakiety. Izolacja między blachami ogranicza prądy wirowe), a tym samym zapobiega nadmiernemu nagrzaniu rdzenia. 3. Strona górna i dolna transformatora Strona pierwotna transformatora jest to uzwojenie, które zasilamy ze źródła. Strona wtórna transformatora jest to uzwojenie, do którego podłączamy odbiornik. Przyjęto zasadę, że: - Wszystkie wielkości odnoszące się do strony pierwotnej (zasilanej) zawsze są oznaczane ze wskaźnikiem 1 i nazywane wielkościami pierwotnymi, np: napięcie pierwotne U1, prąd pierwotny I1, liczba zwojów uzwojenia pierwotnego N1 itd. - Wszystkie wielkości odnoszące się do uzwojenia wtórnego (odbiorczego) są oznaczane ze wskaźnikiem 2 i nazywane wielkościami wtórnymi, np: napięcie wtórne U2, prąd wtórny I2, liczba zwojów uzwojenia wtórnego N2 itd. Jeżeli napięcie wtórne jest wyższe od pierwotnego, to taki transformator nazywamy transformatorem podwyższającym. Jeżeli napięcie wtórne jest niższe od pierwotnego, to taki transformator nazywamy obniżającym. Z tego względu niezależnie od określeń pierwotne i wtórne stosuje się określenia górne i dolne. Uzwojenie wyższego napięcia nazywa się uzwojeniem górnym, a wszystkie wielkości odnoszące się do tego uzwojenia nazywa się górnymi i oznacza je ze wskaźnikiem g, np.: napięcie górne Ug, prąd górny Ig, liczba zwojów uzwojenia górnego Ng itd. Uzwojenie niższego napięcia nazywa się uzwojeniem dolnym, a wszystkie wielkości odnoszące się do tego uzwojenia nazywa się dolnymi i oznacza je ze wskaźnikiem d, np.: napięcie dolne Ud, prąd dolny Id, liczba zwojów uzwojenia dolnego Nd itd. Tak więc napięcie pierwotne może być napięciem górnym lub dolnym i odwrotnie. Nie stosuje się jednocześnie wskaźników „pierwotne i wtórne" oraz „górne i dolne". Zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami, literami dużymi oznacza się wartości skuteczne napięć, prądów i strumieni, a literami małymi wartości chwilowe. 5. Analiza pracy transformatora Transformator może się znajdować, w jednym z trzech charakterystycznych stanów pracy: a. Stan jałowy: Stan jałowy transformatora jest to taki stan, w którym uzwojenie pierwotne jest dołączone do źródła prądu przemiennego, a uzwojenie wtórne jest otwarte (Rys. 2). Rys. 2. Transformator w stanie jałowym Transformator w stanie jałowym nie jest obciążony a więc nie oddaje żadnej mocy (w uzwojeniu wtórnym nie płynie prąd). Rys. 3. Charakterystyka stanu jałowego transformatora jednofazowego b. Stan obciążenia: Stan obciążenia transformatora to taki stan pracy, w którym uzwojenie pierwotne jest zasilane napięciem znamionowym, a w obwód wtórny jest włączony odbiornik. Rys. 4. Transformator w stanie obciążenia W stanie obciążenia transformatora można wyznaczyć jego charakterystykę zewnętrzną oraz charakterystykę sprawności. Charakterystyką zewnętrzną transformatora nazywamy zależność napięcia na zaciskach uzwojenia wtórnego U2 od prądu wtórnego I2 przy U1=U1zn=const, f=const, cosө2=const. Przykładowy przebieg tych charakterystyk przedstawiono na (Rys. 5.3), z którego wynika, że przy wzroście prądu I2, napięcie U2 maleje, przy czym spadek napięcia jest tym większy, im mniejszy jest współczynnik mocy odbiornika charakteru indukcyjnego. Dla odbiornika o charakterze pojemnościowym, przy wzroście prądu I2 wystąpiłby wzrost napięcia U2. Rys. 4.1. Charakterystyki zewnętrzne transformatora jednofazowego Rys. 4.2. Charakterystyki sprawności transformatora jednofazowego Zmianą napięcia przy określonym współczynniku mocy i określonym prądzie obciążenia, nazywa się spadek napięcia wtórnego przy przejściu od stanu jałowego do określonego obciążenia przy niezmienionym napięciu pierwotnym i stałej częstotliwości. Sprawność transformatora można również wyznaczyć tzw. metodą strat poszczególnych. Moc czynna P1 pobierana przez uzwojenie pierwotne jest równa sumie mocy czynnej P2, oddawanej przez uzwojenie wtórne oraz stratom mocy; w uzwojeniach ΔPu (wyznaczonym w próbie zwarcia) oraz w rdzeniu ΔP0 (wyznaczonym w próbie stanu jałowego). Sprawność transformatora Ponieważ moc strony wtórnej wobec tego sprawność Sprawność nowoczesnych transformatorów jest duża i zwykle przekracza 97%, w jednostkach wielkiej mocy dochodzi do 99%. Przykładowy przebieg krzywej sprawności przedstawiony jest na (Rys. 5.4). Krzywa sprawności ma pewne maksimum. Można dowieść, że maksimum to wystąpi wówczas, gdy straty w uzwojeniach są równe stratom w rdzeniu, tzn. straty obciążeniowe równe stratom jałowym. Najczęściej maksimum zachodzi przy obciążeniach (40...60) % znamionowego. Przy obciążeniu znamionowym, tzn. dla I2=I2zn, straty obciążeniowe są kilkakrotnie większe od strat jałowych. c. Stan zwarcia: Stanem zwarcia transformatora nazywamy taki stan, w którym do uzwojenia pierwotnego jest doprowadzone napięcie zasilające, a uzwojenie wtórne jest zwarte. Rys. 5. Transformator w stanie zwarcia: a) schemat układu pomiarowego, b) charakterystyka zwarcia Pomiary i obliczenia • dla stanu zwarcia |U1| |I0| P0 cosφ0 cosφ0*|I0| sinφ0*|I0| Rz Xz 15 2 23 0,767 1,53 1,28 5,75 4,82 13 1,75 17,5 0,769 1,35 1,12 5,71 4,75 11 1,5 13 0,788 1,18 0,92 5,78 4,52 9,25 1,25 9 0,778 0,97 0,78 5,76 4,65 7,25 1 5,5 0,759 0,76 0,65 5,5 4,72 5,5 0,75 3 0,727 0,55 0,51 5,33 5,03 2,5 2 1,5 1 Io 0,5 0 15 13 11 9,25 7,25 5,5 |U1| 25 20 15 Po 10 5 0 15 13 11 9,25 7,25 5,5 |U1| 25 20 15 Io 10 5 0 15 13 11 9,25 7,25 5,5 | U1| • dla stanu jałowego U1 I1 Pz Iu Rfe Iu Xu 240 0,190 11,2 0,04667 5142,86 0,18 1303,07 220 0,150 9,2 0,04182 5260,87 0,14 1527,22 200 0,110 7,2 0,03600 5555,56 0,1 1924,14 180 0,0850 5,9 0,03278 5491,53 0,08 2295,16 160 0,0675 4,4 0,02750 5818,18 0,06 2595,54 140 0,0525 3,6 0,02571 5444,44 0,05 3058,68 120 0,040 2,4 0,02000 6000 0,03 3464,1 0,200 0,150 0,100 Pz 0,050 0,000 240 220 200 180 160 140 120 I1