"W Obronie Wiary. 43. Długie szaty" (Świadkowie Jehowy Pod Lupą)
/ Zastosowanie / Destrukcyjne sekty / Świadkowie Jehowy / Artykuł
W Obronie Wiary
43.
DŁUGIE SZATY
43.1. Atakują księży odnosząc do nich Łk 20:46 („Strzeżcie się
uczonych w Piśmie, którzy z upodobaniem chodzą w powłóczystych szatach, lubią
pozdrowienia na rynku...”).
Odpowiedź.
1)
Uczonymi Jezus nazywał też swych wyznawców: „Dlatego oto Ja posyłam do was
proroków, mędrców i uczonych” Mt 23:34. Wszyscy oni nosili długie szaty, które
wtedy były na porządku dziennym. Np. Paweł i Barnaba rozdarli swe szaty przed
tłumem na znak protestu (Dz 14:14). Sylasowi zdarto szaty przed biciem rózgami
(Dz 16:22).
2) Jezus, syna marnotrawnego przedstawił w przypowieści w
najlepszej szacie (Łk 15:22).
3) Ludzie witający Chrystusa słali przed Nim szaty (Łk 19:36).
4) Mężowie ukazujący się przy grobie Jezusa byli w białych szatach
(Mk 16:5, Łk 24:4).
5) Chrystus przed śmiercią (Łk 23:34) i po zmartwychwstaniu odziany
był w długą szatę (Ap 1:13).
Tak więc, nie szata
charakteryzuje człowieka, lecz to co on czyni. Dziś wiele narodów używa takiego
stroju, co nie oznacza ich złego charakteru. To, że określając
ludzi długimi szatami myślał Chrystus o ludziach przewrotnych (faryzeuszach,
sadyceuszach, uczonych w Piśmie), widać z wielu wypowiedzi Pana. Chrystus mówi,
że to oni składają dziesięcinę (Łk 11:42), zajmują pierwsze krzesła w
synagogach (Mk 12:39), noszą filakterie (Mt 23:5) itp., co nie dot. przecież
księży.
6) Niepotrzebnie wypierają się tego, że Russell przed śmiercią
kazał się ubrać w długą szatę, aby wypełnić proroctwo Ez 9:2. Donosi o tym
czasopismo „Świt Królestwa Bożego i Wtórnej Obecności Jezusa Chrystusa” Nr 6,
1986, wyd. przez kontynuatorów nauki Russella tzn. przez Stowarzyszenie Badaczy
Pisma Świętego. Inne pismo pt. „Na Straży” (wyd. Zrzeszenie Wolnych Badaczy
Pisma Świętego) donosi: „Na siedem godzin przed śmiercią powiedział do swego
towarzysza podróży, brata Menta Sturgeon: zrób mi rzymską togę. Brat Sturgeon
zrobił ją z prześcieradeł po czym brat Russell włożył na siebie, stał prosto
przez chwilę, a następnie położył się na sofie...” (Numer Pamiątkowy 1961). Za
życia zaś Russell przemawiał „w długim czarnym surducie...” („Świadkowie Jehowy
głosiciele...” s.55).
Rutherford był z zawodu sędzią
(później adwokatem Strażnicy, aż do czasu wyboru na prezesa). Strażnica Nr 8,
1969 s.4 wspomina, że ŚJ „jeszcze przez jakiś czas po roku 1919 zwracali uwagę
na to, by nosić ubiory nadające jakoby wygląd bardziej świątobliwy...”, a
Strażnica Nr 7, 1996 s.23 mówi, że np. w 1927r. do chrztu doprowadzano ich
sympatyków w „długich, czarnych szatach”. Prócz tego, „sporo starszych braci
nosiło wyłącznie czarne ubrania, czarne obuwie i czarne krawaty” („Świadkowie
Jehowy głosiciele...” s.173-ramka).
43.2. Krytykują określenie „ksiądz”, mówiąc, że nie ma go w
Biblii.
Odpowiedź.
Russell nazywany był przez współwyznawców
Pastorem („Świadkowie Jehowy głosiciele...” s.54; Strażnica Nr 2, 1996 s.15).
Rutherford i obecni prominenci nazywają siebie prezydentami (patrz każda ang.
Strażnica [The Watchtower] s.2), a
polska Strażnica (s.2) używała słowo „prezes” (od I 2000 usunięto je ze s.2 w
Strażnicy). Nie ma w NT też określeń: „Ciało Kierownicze”, pionier, głosiciel
pełnoczasowy i obwodowy. Swych wybranych ze 144 tys. ŚJ nazywają „pomazańcami”
tzn. „chrystusami” („Świadkowie Jehowy głosiciele...” s.233; Strażnica Nr 4,
1996 s.15) por. Mt 24:24 („Chrześcijańskie Pisma Greckie...”, ks.Dąbr., BG). A
co mówi dosłowny przekład Mt 24:5 z j.greckiego? „Liczni bowiem przyjdą
w imię me mówiąc: Ja jestem Pomazańcem, i wielu zwiodą” („Grecko-polski
Nowy Testament wydanie interlinearne...” tłum. ks. prof. dr hab. R.Popowski
SDB, dr M.Wojciechowski). Rutherford chętnie podpisywał się tytułem „Sędzia”
(„Rząd” s.363). Patrz zdjęcie w Strażnicy Nr 13, 1988 s.16 (napis: „Judge
Rutherford” tzn. Sędzia) por. „Świadkowie Jehowy głosiciele...” s.67. Strażnica
nazywa ŚJ też „ambasadorami Królestwa Bożego” lub „ambasadorami zastępującymi
Chrystusa”, „posłami Chrystusa” lub „sekretarzami Króla” (Strażnice: Nr 9, 1993
s.20; Nr 14, 1991 s.17; Nr 20, 1995 s.26; Rok XCIV [1973] Nr 3 s.1; „Życie
wieczne w wolności...” s.197-9). Kiedyś ich zwano jednak kolporterami
(Strażnica Rok CVIII [1987] Nr 18 s.23). Nadzorcy ŚJ lada dzień (po
Armagedonie) mają obiecane tytuły „książąt” (Strażnica Nr 16, 1989 s.17).
Ostatnio zaś „Proroctwo Izajasza...” t.1 (s.332) stwierdza, że oni już nimi są:
„‘Książęta’wysunęli się na widownię w minionym półwieczu. Ci z nich, którzy
należą do drugich owiec, są szkoleni jako wyłaniająca się klasa
‘naczelnika’...”. Czy te słowo różni się od określenia „ksiądz”?
Biblia nazywa przywódców
religijnych Narodu Wybranego „książętami” (Ps 68:28, Lb 31:13), a Jezus nazywał
tych ludzi „bogami” (J 10:35). Czemu więc słowo „ksiądz” miałoby być
określeniem złym? Jest ono wymiennikiem określeń „kapłan” i „starszy”
(prezbiter), od których w Biblii roi się. Apostołowie szanowali innych i
używali terminu np. „Dostojny”, „o królu” (Łk 1:3, Dz 26:25, 2, 13). Zaznaczam,
że chociaż wszyscy Izraelici byli „królewskim kapłaństwem” (Wj 19:6), to jednak
posiadali oni też kapłaństwo hierarchiczne. To samo dot. ludu Chrystusa, który
jest „królewskim kapłaństwem” (1P 2:9, 5) i posiada kapłanów czyli księży
(prezbiterzy), którzy mogą być utrzymywani przez wiernych (1Kor 9:14). Ich też,
w odróżnieniu od reszty chrześcijan 1Kor 3:9 nazywa „pomocnikami Boga”,
a takimi w ST byli kapłani. Podział na kapłaństwo i laikat wynika też z
podziału biblijnego na pasterzy i owce (J 21:15nn., Ef 4:11, 1P 5:2). Patrz też
„Nadzieja poddawana próbom” J.Salij OP, rozdz. ‘Po co są księża?’ i ‘Czy księża
są kapłanami?’. [U ŚJ określenie „kapłaństwo” dot. tylko klasy niebiańskiej
(144 tys.). Reszta ŚJ nie ma udziału w „królewskim kapłaństwie” (Przebudźcie
się! Nr 10, 1993 s.29; Strażnica Nr 8, 1969 s.14).]
43.3. Niechętnie używają formy „ksiądz”. Często zwracają się do
kapłanów określeniem „pan”. ŚJ używają terminu „ksiądz”, ale tylko wtedy, gdy
starają się poniżyć kapłanów. Dziwne więc i wybiórcze jest słownictwo ŚJ: „Na
przykład wskutek wymogu bezżenności, nakładanego na duchownych przez Kościół
katolicki, wielu księży popadło w rażącą niemoralność, a niejeden
nabawił się AIDS...” („Wspaniały finał...” s.272; por. Przebudźcie się! Nr 8,
1990 s.28). Dziwne, że ŚJ uważają za stosowne używanie słowa „pan” w stosunku
do księży, bo przecież jeden jest Pan, ten w niebie (1Kor 8:6).
43.4. Mówią, że Kościół usunął z NT, przenosząc do przypisów słowa:
„Biada wam uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, że objadacie domy wdów pod
pozorem długich modlitw, dlatego otrzymacie większy wyrok” Mt 23:14. Mówią też,
że dot. to księży.
Odpowiedź.
ŚJ głoszą, że tylko oni chodzą „po domach”, a nie
robią tego księża. Czy przypadkiem ŚJ nie chcą odwrócić uwagi od siebie? Werset
ten istnieje w NT jeszcze w dwóch miejscach (Mk 12:40, Łk 20:47), a czemu nie
znalazł się on w Mt 23:14, podaje przypis do tego wersetu. Nie ma go w
oryginale greckim, a zawiera go tylko łacińska Wulgata. Ang. Biblia Nowego
Świata ŚJ umiejscawia też Mt 23:14 tylko w przypisach, a polski ich przekład
nie zawiera go.
Strażnica Rok CVI [1985] Nr 19
s.26 komentując Łk 20:47 nie odnosi go do księży i interpretacja ŚJ nie jest
zgodna z ich kierownictwem.
[ Powrót do spisu treści ]
Tytuł "W Obronie Wiary", podtytuł: "43. Długie szaty"URL: http://www.watchtower.com.pl/w_obronie_wiary-43.phtmlAutor: Włodzimierz BednarskiWprowadzono: 2001-02-13 (id:140). Ostatnie zmiany: 2001-08-04
«Hits: 333 razy od 2001-02-15. (stat:--300340)»
Chrześcijański Ośrodek Apologetyczny
Copyright © 1999-2001 Jarosław Zabiełło (http://Apologetyka.com)
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
w obronie wiary 44 phtmlw obronie wiary 49 phtmlw obronie wiary 08 phtmlw obronie wiary 54 phtml (2)w obronie wiary 26 phtmlw obronie wiary 20 phtmlw obronie wiary 05 phtmlw obronie wiary 35 phtmlw obronie wiary 11 phtmlw obronie wiary 48 phtmlw obronie wiary 33 phtmlw obronie wiary 28 phtmlw obronie wiary 51 phtmlw obronie wiary 56 phtmlw obronie wiary 42 phtmlwiÄcej podobnych podstron