Prawo do wydawania Rozporządzeń mają:
- prezydent RP
- Rada Ministrów
- Prezes Rady Ministrów
- Ministrowie kienijący działami administracji rządowej
- Przewodniczący komitetów powołanych w skład Rady Miiustrów
- Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji
Akty prawa wewnętrznie obowiązującego:
Akty wewnętrzne wydawane tylko na podstawie ustawy, nie mogą stanowić podstawy decyzji wobec obywateli i osób prawnych. Podlegają kontroli, co do ich zgodności z powszechnie obowiązującym prawem. Sąto:
1. Zarządzenia ( Rada Ministrów, Sejm. Senat)
2. Uchwały (Prezes Rady Ministrów. Prezydent RP, Przewodniczący komitetów powołanych w skład Rady Ministrów)
Historia UĘ:
- 1951 - Traktat Paryski
- 1957-Traktat Rzymski
- 1973 - Masiricht?????
- 1981-Grecja
Wszystkie Baiiswa czfoitoyskig UE maia;
Równe prawa i obowiązki Pełny dostęp do funduszy Aktywny udział we wszystkich instytucjach
Instymrje l'F.:
1) Rada Europejska (szefowie państw lub rządów).
2) Parlament Europejski
3) Rada UE
4) Komisja Europejska (organ wykonawczy)
5) Trybunał Sprawiedliwości (organ sądowy)
Źródła prawa w UE:
1) pierwotne
traktaty założycielskie (Paryski i Rzymski)
traktaty o przystąpieniu nowych państw członkowskich -> zbliżenie aktów ustawowych, administracyjnych i innych państw UE
2) wtórne
- akty prawne
umowy międzynarodowe zawierane z państwami trzecimi (układy stowarzyszeniowe) i z organizacjami międzynarodowymi.
Akty prawne UE:
1) ROZPORZĄDZENIE - jest podstawowym źródłem ustawodawstwa UE. Mają ogólne zastosowanie, obowiązują w całości we wszystkich krajach członkowskich od daty, w której weszły w życie. Jest stosowane bezpośrednio co oznacza że wywiera ono skutek w kraju członkowskim bez potrzeby jego transformacji. Nakłada obowiązki i nadaje prawa obywatelom państw członkowskich UE. Mają moc ustawy.
2) DYREKTYWA - jest najczęściej stosowaną formą prawodawstwa żywnościowego. Rozróżnia się Dyrektywę Rady i Dyrektywy Komisji. Są adresowane do krajów członkowskich i są dla nich wiążące w zakresie celów, jakie mają byt? osiągnięte. Są one przede wszystkim stosowane w celu harmonizacji prawa paiisrw członkowskich. Obowiązują w każdym kraju członkowskim, do którego sa adresowane lecz wybór sposobów i metod osiągania celów w nich zawartych pozostawiony jest do decyzji ich samych. Dyrektywy nie uzyskują mocy prawnej aż do momentu, w którym zostaną wprowadzone do prawa w danym kraju członkowskim. Dyrektywa podaje termin, do kiedy powinna być zrealizowana.