funkcja żalu
u(x, y) = v(x)+ f (v(x)-v(y))
x-docelowa wartość aktywów (finalassets), miernik zadowolenia;
y- stracona wartość aktywów (foregoneassets) czyli wartość aktywów którą inwestor osiągnąłby jeśli podjąłby decyzję inną niż ta na którą się zdecydował; v(x) - funkcja wartości, mierząca satysfakcję z docelowej wartości aktywów; v(x) - v(y) -wartość żalu;
f (v(x) - v(y)) -funkcja żalu. Wyobraźmy sobie, że zastanawiamy się, w które akcje- spośród pięciu możliwych- zainwestować nasze pieniądze. P-stwo wystąpienia każdej z sytuacji SI, S2 i S3 jest równe i wynosi 1/3
Maksymalizując użyteczność i wyliczając średni zysk najkorzystniejsza wydaje się być inwestycja w akcje A4:
A4=(+3-5+3)/3=0,33
Jednak, biorąc pod uwagę teorię żalu, czy inwestorzy rzeczywiście wybraliby wariant A4?
Zgodnie z teorią żalu, maksymalne uczucie żalu-inwestycja w akcje Al, najsłabsze emocje-inwestycja w A3.
• minimalizacja przyszłych negatywnych emocji Rozpatrzmy następujące sytuacje i zastanówmy się która osoba
powinna żałować swojej decyzji najbardziej?
Michał posiadał w swoim portfelu inwestycyjnym akcje spółki X. W