56484

KULTUROWE TEORIE OSOBOWOŚCI

W lalach 50-60 były obiecujące. Teraz nie ma czegoś takiego.

-    kultura tworzy makro kontekst dla każdego z nas

-    kultura jest związkiem społecznym, rzeczywistością historyczną, systemem powiązanych symboli, faktem społecznym i jednostkowym.

I.    Abraham Kardinier

Wprowadził pojęcie podstawowej struktury osobowości. Jest to konstrukt opisujący cechy ludzkiej osobowości. Podstawowe struktury osobowości budowane są przez podstawowe instytucje kultury, wychowanie, rodzina, instytucje gospodarcze, obyczaje. Efektem działania instytucji wtórnych (praca, szkoła) jest dalszy rozwój osobowości.

Modalna struktura osobowości - najczęściej powtarzająca się cecha w danej społeczności. Zastępuje pojęcie podstawowej struktury osobowości.

Syntałność grupy (Cattell) - odpowiednik osobowości jednostki, gnipy także maja swoją osobowość.

Wyróżnił kategorie różnicujące narody (porządek, moralność)

II.    Kluckhohn

-    zajmował się badaniem wartości

-    żeby zrozumieć osobowość trzeba zrozumieć kul mrę, w której się wychowuje, kultury w których funkcjonuje

-    każdy ma w sobie coś niepowtarzalnego, przez to się najlepiej wyraża człowiek

IIL Ralf Linton

-    aby zrozumieć człowieka trzeba zrozumieć schematy uczenia, kultura jest czynnikiem bodźcowym, wymaga od nas reakcji

-    postawy i wartości kreowane przez kulturę na zasadzie bodziec - reakcja IV. David Riesman

-wskazał 3 charaktery tworzone przez kulturę

-    charakter społeczny - zespół cech pojawiających sie u osob przynależnych do grup społecznych:

a)    charakter tradycyjny - sterowany tradycją, zachowuje się zgodnie z tradycją, przekazując z pokolenia na pokolenie. Pod wpływem lęku przed wstydem.

b)    charakter zewnątrzsterowny - jednostka skoncentrowana na tym jak inni reagują na nią. Ulegają wpływom mediów. Osoby te są czułe na to co inni mówią. Chcą spełniać oczekiwania innych. Społeczeństwa kapitalistyczne są zewnąttz sterowne.

c)    charakter wewnątrzsterowny - kieruje się własnymi ocenami co jest efektem wcześniejszych wpływów wychowawczych. Dąży do celów zakodowanych w dzieciństwie. Sterowanie za pomocą poczucia winy.