57161

2.    Walory krajoznawcze- to osobliwości przyrodnicze (parki narodowe, rezerwaty przyrody itp.) oraz elementy kultury materialnej i duchowej (zabytki, folklor, obiekty kultu narodowego a także współczesne osiągnięcia społeczne).

3.    Walory specjalistyczne- to zespól cech środowiska naturalnego umożliwiające uprawianie różnych fonu turystyki kwalifikowanej, a w przypadku obecności wód mineralnych i korzystnych warunków klimatycznych- balneoterapii, innych form lecznictwa uzdrowiskowego.

Klasyfikacja walorów turystycznych według kryterium genezy:

1.    Walory przyrodnicze (środowiska naturalnego)

2.    Walory antropogeniczne (kulturowe)

3.    Walory przyrodniczo- kulturowe

Walory turystyczne a atrakcyjność turystyczna:

Atrakcyjność tury styczna- występowanie pewnej charakterystycznej cechy, przyciągające turystów na pewne tereny, dzięki walorom krajobrazu naturalnego, klimatu, pomników' historii, a także różnych interesujących obiektów zagospodarowania przestrzennego Walor turystyczny jest obiektywnie istniejącą cechą (środowiska przyrodniczego lub antropogenicznego) a atrakcyjność turystyczna jest subiektywnym odczuciem znaczenia danego w alom przez poszczególnych turystów.

Walor turystyczny należy traktować jako nośnik atrakcyjności turystycznej.

Elementy oceny walorów turystycznych:

1.    Chłonność turystyczna

2.    Pojemność turystyczna

3 Przepustowość turystyczna

■I Okresowość użytkowości walorów turystycznych

Chłonność turystyczna- jest to maksymalna liczba uczestników mchu turystycznego, którzy mogą równocześnie przebywać na danym obszarze, nie powodując dewastacji i degradacji środowiska naturalnego a tym samym pogorszenia warunków wypoczynku.

Pojemność turystyczna- liczba osób, które mogą jednocześnie przebywać w obszarze turystycznym (rekreacyjnym) zagospodarowanym, nazywa się pojemnością Przepustowość turystyczna- liczba osób, które mogą jednocześnie pomszać się po szlaku lub obiekcie na określonym odcinku (długości) lub w^r określonej jednostce czasu.

Sezonowość użytkowania walorów' turystycznych:

Sezon ogólnorekrcacyjny- W polskich wanmkach klimatycznych trwa przeciętnie od połowy kwietnia do końca października Potywa się on mniej więcej z długością okresu wegetacyjnego (średnia dobowa temperatura powietrza ponad 5 stopni C). Jako jego początek można przyjąć zakwitanie leszczyny.

Sezon kąpielowy- Jest ściśle uzależniony od istniejących aktualnie wanmków atmosferycznych. Ttwa przeciętnie 60 dni Jego długość ograniczona jest temperaturą wody wyższą od 18 stopni C oraz średnią dobową temperaturą powietrza wynoszącą ponad 15 stopni C.

Sezon zimowy- Długość jego uzależniona jest od trwałości pokrywy śnieżnej, co równocześnie wiąże się z liczbą dni o średniej dobowej temperaturze powietrza 0 stopni C. Hierarchia jednostek przestrzennych w badaniach geografii turystyki:

1. Przestrzeń turystyczna