57312

Wojska francusko-polskie wkroczyły do Gdańska 26 maja 1807 roku. Przedtem główny wyskiłek oblegających został skierowany na Grodzisko. Dowódcą wojsk oblężniczych był marszałek Lefebvre. 1 czerwca 1807 roku do Gdańska przybył Napoleon Bonaparte. Cesarz noc spędził w kamienicy przy Długim Targu. Wieczorem 2 czerwca wyjechał.

Gdańsk odzyskał na 6 lat "wolność". Pierwsze Wolne Miasto Gdańsk istniało od 9 lipca 1807 (pokój w Tylży) do 1814 roku. W 1814 roku znów należało do Prus. Lecz Góra Gradowa to nie tylko historia wojskowości - wzgórze to dzięki swojemu położeniu już od początków istnienia Gdańska było miejscem działalności mieszkańców. Od średniowiecza biegł tędy ważny szlak komunikacyjny, założono ogrody, przytułek świątynny (następnie szpital) oraz kościół, w końcu szereg cmentarzy. Urządzano przeglądy zdolności bojowej mieszczan, różnego rodzaju zebrania, a nawet występy artystyczne. Stosunkowo szybko doceniono też korzystne położenie Góry Gradowej dla malarzy i grafików, bowiem już w XVI w. zaczęto portretować Gród Neptuna z jej szczytu.

Zabytki i Obiekty Redita napoleońska

fortyfikacja obronna powstała w latach 1811-1812, znajdująca się na terenie Fortu Grodzisko (Gdańsk).

Reduta Napoleońska powstała w okresie napoleońskim, w trakcie fortyfikacji systemu obronnego Grodziska. Pomysłodawcą był generał Franciszek Haxo, który nakazał zbudować w miejsce zniszczonego Szańca Bousmard'a, ziemnej, pięciobocznej Lunety Senarmonfa oraz Redutę Napoleońską, będącą kazamatową baterią artyleryjską, spełniającą funkcję ostatniego punktu oporu.

Specyfiką Reduty Napoleońskiej są właśnie kazamaty Haxo, będące kazamatami artyleryjskimi, ze strzelnicami w cienkich ścianach czołowych. W okresie pokojowym kazamaty spełniały rolę zwykłych, przykrytych od góry dodatkowym przedpiersiem ziemnym pomieszczeń użytkowych. W trakcie działań wojennych budowlę obsypywano od zewnątrz ziemią, a strzelnice armat wyprowadzano przez obsypkę długimi, oszalowanymi drewnem tunelami.

Reduta miała kształt nieregularnego pięcioboku. Ostrzał artyleryjski był skierowany w stronę Biskupiej Górki na południu. Bramy Oliwskiej na północy oraz na wschodnie zbocza Suchanina. Powyżej kazamat artyleryjskich znajdował się wał dla piechoty i lekkiej artylerii. Otaczająca fosa broniona była przez pojedyncze kazamaty artyleryjskie, połączone ze