Ś>vial społeczny w oc/ach filozofów i początki
Socjologa jako nauka, zaczęła się wyodrębniać z filozofii dopiero w I poł XIX w. Kwestie dziś zajmujące uwagę socjologów przedstawicieli innych nauk spoi., przez stulecia podejmowane były i szerzone przez filozofów. Tworzyli oni różne koncepcje teologiczne, społeczne, polityczne, ekonomiczne itp. Były to z reguły abstrakcyjne wizje społeczeństwa, wprowadzone z potocznych obserwacji i rozpowszechnionych wierzeń, ale wsparte genialną instytucją i tworzą wyDbraźnię ich autorów.
Comte’a uznał, że filozofia spekulatywna nie ma racji bytu, nie może istnieć w takim charakterze jak do tej pory.
Przemyślenia filozofów tworzone przez nich koncepcje nie dotyczyły jednak wszystkich zagadnień, jakimi współcześnie interesuje się socjologia. Rzadziej zagłębiano się w analizy zjawisk i procesów kształtujących się spontanicznie, tkwiących takiej świadomości. Samo pojęcie „społeczeństwo” pojawiło się dopiero w XVIII kiedy uświadomiono sobie, że obok zorganizowanych form życia zbiorowego istnieją formy tworzące się spontanicznie, kierujące się własnymi prawami. Dla odróżnienia od zbiorowości państwowej nazwano je społeczeństwem cywilnym. Przedstawienie całego „przednaukowego” dorobku myśli społeczne nie jest tu możliwe.
Należy stwierdzić, że dociekania filozofów, choć często połączone z ich apiryzmem reformatorskim, w niewielkim stopniu wpływały na realny kształt stosunków społ. Rzeczywisty porządek społ., kształtował się zawsze jako proces zbiorowego uczenia się ludzi, reagowania na rodzące się konflikty, podleganie wpływom rozwoju cywilizacyjnego ścierania się interesów wielkich grup społ. Filozofowie to wszystko obserwowali, opisywali, oceniali, krytykowali, proponowali zmiany itp