ŚWIATŁA NAWIGACYJNE
/
Światła umieszczane na wszelkiego rodzaju znakach nawigacyjnych noszą nazwę świateł nawigacyjnych. Umożliwiają one bezpieczną żeglugę w ciągu nocy. Różnią się między sobą: miejscem zainstalowania, natężeniem, kolorem, sposobem świecenia, czyli tzw. charakterystyką oraz kierunkiem świecenia. Omówmy te cechy:
Zasięg geograficzny - jest to największa odległość, z jakiej światło (noże być widoczne, w zależności od jego wzniesienia, czyli wysokości nad poziomem morza, wzniesienia oczu obserwatora i krzywizny Ziemi. Zasięg geograficzny można wyliczyć ze wzoru:
d = 2,08-(>/77 + V^) [Mm]
Na przykład zasięg
geograficzny latarni morskiej o wysokości H=81 m przy
wzniesieniu oczu obserwatora a = 4 m wynosi
d = 2,08 (V8i + V4)= 22,88 Mm
Kolor - oprócz najczęściej stosowanych świateł białych, są używane światła czerwone /w skrócie c/ zielone /z/, a czasami niebieskie /n/, fioletowe /f/, pomarańczowe /pm/ i żółte /ż/.
Zasięg świetlny światła nawigacyjnego jest to największa odległość, z jakiej to światło może być widoczne przy danym jego natężeniu i przy określonej widzialności meteorologicznej.
Na przykład światło białe o natężeniu 100 000 kandeli przy widzialności meteorologicznej 11 Mm ma zasięg świetlny 20 Mm. W tych samych warunkach światło czerwone ma zasięg świetlny 4 Mm, zielone 2 Mm, a niebieskie tylko 1 Mm.
Charakterystyka światła - światła nawigacyjne mogą świecić bez przerwy - są to światła stałe. Najczęściej jednak używa się świateł, w których w sposób regularny występują momenty świecenia i zaciemniania w określonym rytmie. Czas trwania jednego, pojedynczego cyklu tych powtarzających się świeceń i
-6 -