Nacjonalizacja-pr/ejęcie przedsiębiorstw prywatnych przez sektor publiczny. Prywatyzacja-sprzedaż firm będących własnością publiczną sektorowi prywatnemu.
W idealnej sytuacji przedsiębiorstwa państwowe powinny ustalać ceny na poziomie społecznego kosztu krańcowego i inwestować, aż wartość zaktualizowana przyszłej produkcji zrówna się z wyjściowym kosztem społecznym dokonywanych inwestycji, łącznie z kosztem oprocentowania początkowych wydatków inwestycyjnych.
Pożądane może być ustalenie cen na poziomie znacznie wyższym od społecznego kosztu krańcowego, co pozwoli na obniżenie powodujących zakłócenia podatków. Podatki te byłyby niezbędne do sfinansowania deficytu budżetowego, który pojawiłby się wówczas, gdyby koszt krańcowy był niższy od kosztu przeciętnego.
Wprowadzenie cen obciążenia szczytowego oznacza obciążenie odbiorcy pełnym społecznym kosztem krańcowym. Dzięki większemu obciążeniu użytkowników szczytowych popyt rozkłada się bardziej równomiernie, a społeczeństwo może poświęcić mniej zasobów na tworzenie mocy produkcyjnych potrzebnych do zaspokojenia „szczytowego’ popytu.
Sprzedaż aktywów majątkowych po uczciwej cenie rynkowej nie zmienia stanu majątkowego państwa. Jeśli przed prywatyzacją przedsiębiorstwa publiczne stają się bardziej efektywne, podnosi to ich wartość, a zarazem także wartość majątku państwa. Jeżeli jednak państwo wykorzysta dochody z prywatyzacji na obniżenie podatków, a nie na inwestycje, to majątek państwa może się zmniejszyć.
Co jest bardziej efektywne: przedsiębiorstwo prywatne czy państwowe?
-jedną z płaszczyzn dyskusji na powyższy problem jest aspekt motywacji menadżerów do obniżania kosztów
-w sektorze prywatnym konkurencja jest najskuteczniejszym środkiem dyscyplinującym do kierowania przedsiębiorstwem
-w sektorze publicznym wszystko zależy od skuteczności państwowego nadzoru nad pracą menadżerów, kierujących przedsiębiorstwem