postanowienia przewidujące prawo faktora do kontrolowania przebiegu i wykonywania przez dostawcę umów sprzedaży, dostawy lub umów o określone usługi, w tym także rozkładania świadczenia na raty lub udzielania moratorium oraz dopuszczalności wzajemnych potrąceń, prawo do uzgadniania treści umów zawieranych między dostawcą i jego kontrahentami oraz zmian treści tych umów, prawo do sprawdzania prawdziwości dokumentów dotyczących zawieranych przez dostawcę umów, czy też niekiedy prawo do żądania wstrzymania dalszej sprzedaży lub dostawy towarów lub świadczenia usług, jeśli dłużnik nie wywiąże się z zapłaty za towary lub usługi mu dostarczone. Warunki szczegółowe umowy faktoringu określają także obowiązki dostawcy, które z reguły polegają na zawiadamianiu dłużników o zawarciu umowy faktoringu i wiążących się z tym skutkach prawnych, przedstawianiu faktorowi szczegółowych danych co do zawieranych umów i ich przedmiotu, należytym wykonywaniu przez dostawcę umów zawieranych ze swymi kontrahentami, informowaniu faktora o pojawiających się opóźnieniach w spełnianiu świadczeń przez dłużników oraz ich niewypłacalności, dostarczaniu faktorowi dokumentacji umożliwiającej dochodzenie nabytej przez niego wierzytelności w stosunku do dłużników na drodze sądowej czy wreszcie przestrzeganiu określonych przepisów celnych i dewizowych Warunki szczegółowe dotyczyć będą także czynności dodatkowych o charakterze usługowym poszerzających zakres świadczeń faktora na rzecz dostawcy związanych z przelewem wierzytelności. Wskazane jest przy tym sprecyzowanie tych czynności oraz podanie sposobu i terminu ich wykonania.
9W umowach faktoringu zawierane są niejednokrotnie typowe dla faktoringu klauzule, do których należą klauzula wyłączności oraz klauzula eksportowa. Klauzula wyłączności wyłącza możliwość zawierania przez dostawcę umów faktoringu z innymi faktorami.
Klauzula eksportowa oznacza natomiast, iż dostawca będący eksporterem będzie mógł zawierać umowy sprzedaży, dostawy lub o świadczenie określonych usług tyłko w odniesieniu do określonych krajów lub też w odniesieniu do określonych towarów, wyszczególnionych w obu wypadkach w załączniku do umowy lub każdorazowo uzgadnianych z faktorem.
W praktyce umowy faktoringu zawierane są na ogół bądź na czas ściśle określony (zwykle na rok z możliwością przedłużenia na rok następny), bądź też na czas nieoznaczony (dotyczy to zwłaszcza umów długoterminowych). W wypadku faktoringu niewłaściwego faktor zastrzega sobie na ogół prawo do odstąpienia od umowy (nawet w wypadku zawarcia umowy na czas oznaczony) w razie zaprzeczenia przez dłużnika zasadności lub wymagalności przelanej wierzytelności, często bez obowiązku zwrotu prowizji dostawcy.