65333

Ludzie są członkami wielu kategorii społecznych. Gdy interesy tych kategorii są odmienne lub sprzeczne, a lojalności nie pokrywają się, doświadczają konfliktu tożsamości. Przykładów można wskazać wiele. Polak, który zatrudniony jest w korporacji międzynarodowej i służy interesom nie zawsze zgodnym z polskimi. Kobieta zatrudniona w zdominowanej przez mężczyzn policji. Historyk, który unika badania faktów zawstydzających dla jego narodu. Poseł, który faworyzuje interesy miasteczka, z którego pochodzi. Arystokrata, który z pobudek oportunistycznych należy do partii lewicowej. Obyw^ratel polski narodowości żydowskiej, w obliczu ujawnienia zbrodni w Jedwabnem. Z poczucia tożsamości zbiorowej i równocześnie odrębności od innych zbiorowości może wynikać coś więcej, a mianowicie częstsze wchodzenie w^r kontakty z „naszymi" niż z „obcymi", częstsze inicjowanie interakcji z członkami naszej kategorii społecznej niż z przedstawicielami innych kategorii, a rzadsze na zewnątrz, poprzez jej granice. Także i jakość kontaktów, interakcji i stosunków' społecznych wewnątrz kategorii społecznych może przybierać szczególny charakter, cechować się większą intensywnością, bezpośredniością, niekiedy intymnością. W nawiązaniu do pojęcia więzi obiektywnej i subiektywnej można wprowadzić tu pojęcie więzi behawioralnej, wyrażającej się już nie tylko w' postaw^rach, ale w realnych zachow^r ani ach. Gdy obiektywna wspólnota pewnych cech doniosłych dla członków zbiorowości wyraża się w tożsamości zbiorowej i towarzyszą temu kontakty, interakcje i stosunki społeczne w jej obrębie, mówimy o pojawieniu się grupy społecznej. W innym sformułowaniu, nawiązując do pojęcia więzi społecznej, można powiedzieć, że grupa społeczna to zbiorowość ludzi, pomiędzy którymi występuje więź obiektywna, subiektywna i behawioralna.