• prowadzenia prac spawalniczych, przebywania z otwartym ogniem na poldadzie, palenia papierosów.
Do każdego pomieszczenia, do ktorego ma byc załadowany węgiel, wprowadza sie rury do mierzenia temperatury w czasie podroży. W czasie podroży mierzy sie i notuje temperatury co 4 godziny.
Po załadunku węgiel powinien być roztrymowany możliwie do rownego poziomu, czyli należy go równomiernie rozłozyc w ładowni. Ładownie powinny zostać tak napełnione, aby między powierzchniaą węgla w ładowni a górnym pokładem istniała wolna przestrzeń umożliwiająca przepływ powietrza i metanu.
Pył podczas transportu węgla kamiennego zachowuje się podobnie jak koncentraty rud metali, tzn. może ulegać upfynnicniu w warunkach transportu morskiego. Należy wiec kierować sic podobnymi zasadami jak przy ich trans-porcic.
Zgodnie z zaleceniami IMO zawartymi w kodeksie BC statek powinien byc wyposażony w przyrządy pozwalające zmierzyć w atmosferze ładowni stężenia: tlenu, tlenku wegla(II), metanu oraz w przyrządy do pomiaru pH w zezach pomieszczeń ładunkowych i temperatury ładunku. Węgiel jako ładunek MHB powinien być „oddzielony od” (separated from) towarów niebezpiecznych klas 1,4, 2, 3, 4 i 5 w opakowaniach i „oddzielony od" od ładunków klas 4 i 5,1 przewożonych luzem. Towary niebezpieczne pozostałych podklas klasy 1 powinny bye „oddzielone wzdluz całym pomieszczeniem i ładownią.".
IMO w transporcie morskim wyróżnia i podaje zalecenia dla dwóch rodzajach węgla: wydzielającego metan i podatnego na samozagrzewanie.
1) Jeśli transportowany jest ładunek zdolny do wydzielania metanu w ilościach niebezpiecznych, należy podjąć następujące środki bezpieczeństwa:
• pomieszczenia, w których znajduje sie wegiel, musza_ mieć zapewnionaą stalą wentylację; przy przewozie węgla stosuje się wentylacje powierzchniową w celu odprowadzenia gazów wydzielanych przez węgiel; nic należy kierować powietrza w głąb ładunku, gdyż może nastąpić samozapłon;
• każdorazowo przed otwarciem ładowni należy usunąć gazy, ostrożnie otwierać luki, aby uniknąć zaiskrzenia, nie wolno palie i używać otwartego ognia;
• zabronione jest wchodzenie do pomieszczeń ładunkowych lub przylegających do nich, zanim nie zostaną przewentylowanc; po wentylacji należy sprawdzić, czy stężenie gazów obniżyło się do poziomu bezpiecznego dla człowieka; przy wejściach awaryjnych, kiedy nie jest możliwe spełnienie tego warunku, wchodzie mogą osoby przeszkolone i wyposażone w niezbędny sprzęt ochronny (pod nadzorem odpowiedzialnego oficera);
• regularnie kontrolować i wentylować pomieszczenia robocze: magazyny, przejścia, tunele na obccnosc metanu.