RODZAJE POLIS (ze względu na rodzaj ubezpieczenia):
1. jednostkowe - dotyczą jednego przedmiotu/osoby:
a. imienne - wystawione na nazwisko czy nazwę ubezpieczającego, który ma prawa i obowiązki wynikające z umowy ubezpieczenia,
b. na okaziciela - charakteryzuje się tym, że osobą uprawnioną do roszczenia wypłaty odszkodowania jest osoba, która tę polisę posiada (musi udowodnić, że ochrona ubezpieczeniowa dotyczyła jej interesów majątkowych),
c. na zlecenie - uprawnienia z tytułu tej polisy mogą być przenoszone na inne osoby przez odpowiednie oświadczenie zamieszczone w polisie (indos),
2. zbiorowe.
3. grupowe,
4. generalne - mogą dotyczyć jednego lub kilku przedmiotówtosób. Czasami może zajść potrzeba przedstawienia dowodu ochrony ubezpieczeniowej konkretnego przedmiotu i wtedy wystawia się wyciąg z polisy generalnej (certyfikat ubezpieczeniowy), w którym nie podaje się wszystkich warunków ubezpieczenia zawartych w polisie, a jedynie powołuje się na warunki umowy generalnej:
a. zwykle - dotyczą wielu określonych przedmiotów i transakcji aktualnie istniejących, a także tych, które mogą się pojawić w trakcie trwania ubezpieczenia. Przy jej zastosowaniu przedmiotowy zakres ubezpieczenia, faktyczną wartość ubezpieczeniową, a także składkę ustala się ex post na podstawie periodycznych raportów składanych przez ubezpieczającego. Zamiast raportów ubezpieczający może prowadzić dziennik ubezpieczeń gdzie rejestrowane są obiekty i transakcje podlegające ubezpieczeniu. Stosowana najczęściej w transporcie gdzie jest duża liczba pojedynczych transakcji (przesyłek),
b. obrotowe - umowa może obejmować albo całość ubezpieczonego transportu realizowanego w czasie trwania ubezpieczenia lub część transportu realizowana na określonej trasie. Specyficzne jest to, że wartość ubezpieczenia i składkę ustala się po zakończeniu bieżącego okresu ubezpieczenia na podstawie obrotu wykazanego w księgach handlowych czyli nie ma potrzeby prowadzenia ewidencji w celu wyłącznie ubezpieczeniowym (opiera się na zaufaniu),
c. odpisowe - również najczęściej występuje w transporcie. Specyfika polega na tym, że określa się wartość przesyłek, które będą transportowane i tą wartość traktuje się jako sumę ubezpieczeniową, która obowiązuje w czasie trwania stosunku ubezpieczeniowego. Na jej podstawie określa się wysokość składki ubezpieczeniowej. Następnie wartość każdej zrealizowaną przesyłki jest na bieżąco odpisywana od zadeklarowanej sumy ubezpieczenia (stąd nazwa). W pewnym momencie dochodzi do wyczerpania sumy ubezpieczeniowej i wtedy ubezpieczenie może być wznowione poprzez podanie nowej sumy i opłacenie składki. Ta polisa jest stosunkowo rzadko w praktyce stosowana, gdyż jest skomplikowana.
Uproszczone sposoby zawierania umowy dotyczą ubezpieczenia zawieranego czasowo. Zakład
Ubezpieczeń posługuje się dokumentem, które jest wnioskiem i polisą:
I. część obejmująca wszystkie elementy zawarte we wniosku - podpis ubezpieczającego,
II. część stanowiąca polisę i pokwitowanie zapłaty składki - podpis ubezpieczającego i Zakładu Ubezpieczeń.
Zawarcie ubezpieczenia przy użyciu automatów - przy podróżach samolotem od następstw
nieszczęśliwych wypadków. Monetę wrzuca się do automatu jako składkę ubezpieczeniową, a
wniosek wrzucamy do urny.