Istotną zaletą technologii GPS jest jej wysoka dokładność wyznaczania współrzędnych wektorów łączących punkty geodezyjne rzędu 10-5 do 10-8. Dokładność ta jest możliwa do osiągnięcia niezależnie od pory dnia i nocy, odległości pomiędzy punktami oraz ich wzajemnej widoczności. Proces obserwacji i obliczeń jest całkowicie zautomatyzowany, a wyniki otrzymuje się w postaci cyfrowej nadającej się do dalszego opracowania.
Stosuje się dwie metody wyznaczania położenia punktów za pomocą odbiorników GPS na powierzchni Ziemi:
bezwzględną (dokładność kilku metrów);
- względną, tzw. różnicową (dokładność ok. lcm).
Ze względu na potrzebną dokładność do pomiarów punktów osnowy stosuje się metodę różnicową.