* reguły sensu nakazują jedynie rozumieć tak a me inaczej dane zachowanie, a nie nakazują dokonać tej czynności;
- NORMY KOMPETENCYJNE to normy, które nakładają na określone osoby obowiązek reagowania na dokonanie czynności konwencjonabiej, tj. przyznają kompetencję określonemu podmiotowi do dokonania czynności konwencjonabiej z tym skutkiem, że powstają dla kogoś jakieś obowiązki;
* realizacja zapewniona sankcjami prawa cywilnego lub procedury cywilnej;
* norma ta nie nakłada obowiązku dokonania czynności konwencjonalnej, choć taki obowiązek może nakładać inna norma;
- tradycyjna terminologia odnosi pojęciekompetencji" i,. normy kompetencyjnej' do sfery działania państwa.
Metanormy
METANORMY odnoszą się do norm pierwszego stopnia, bezpośrednio regulujących zachowmiie człowieka:
* normy dotyczące sposobu konstruowania systemu prawnego — normy, które nakazują uznawać pewne fakty za prawotwórcze, ale również normy określające początek i koniec obowiązywania norm merytorycznych (I stopnia);
* reguły interpretacyjne - formułowane w doktrynie lub przepisach prawnych, są dyrektywami określającymi w jaki sposób przepisy prawne mają być przekładane na odpowiadające im co do znaczenia normy prawne;
* reguły inferencyjne — głównie formułowane przez doktrynę, to reguły wnioskowana z faktu obowiązywania w danym systemie jakiejś normy o obowiązywaniu w tym systemie jakichś innych norm „wynikających” w swoistym sensie z tej pierwszej lub znajdujących wspólne z nią uzasadnienie w pewnym oficjalnie przyjmowanym systemie ocen;
* reguły kolizyjne - określają sposób rozstrzygania kolizji między normami wzajemnie niezgodnymi, jeśli takie wyinterpretowanoby, czy wywnioskowano z przyjętych przepisów,
—* patrz H.L.A. Hart — normy pierwotne i wtórne;
ŁII. Ważniejsze rodzaje przepisów prawa cywilnego
Definicje legabie - to przepisy, które w sposób wiążący określają sens używanych w akcie prawnym słów lub zwrotów (pasiukt iwicsisśęi aŁtów. piawnych!);
Przepisy odsyłające - to przepisy, których treść stanowi, że przy ustalaniu treści normy X zawsze należy uwzględnić także przepis, który ustanawia normę Y. Mają one różną postać redakcyjną, np. „stosuje się”, „stosuje się odpowiednio” „stosuje się ze zmianami”, ale także jako tzw. fikcje prawne, czyli przepisy, które nakazują określone w nich okoliczności traktować jako równoważne z okolicznościami wskazanymi w hipotezie innej normy, przez co dyspozycja owej innej normy odnosi się również do okoliczności wskazanych w przepisie zawierającym fikcję (np. art. 50 kc, arb 936 kc)..
mogą nadawać większy lub mniejszy luz decyzyjny, ale niezależnie od dodatkowych zwrotów lub ich braku nie należy stosować tego odesłania automatycznie;
Zwroty niedookreślone
- zwroty niedookreślone —* dzięki nim pozostawiony jej pewien luz decyzyjny organowi stosującemu prawo (np. „drobne, bieżące sprawy życia codziennego”, „rażące pokrzywdzenie”, „ważne powody”, „ustalone zwyczaje”, „należyta staranność”);
* do nich należą klauzule generalne;
* różnica mięzy zwrotami niedookreślonymi a klauzulami generalnymi —* z.n. wprost oznaczają pewne takty, a k.g odnoszą się do pewnych faktów pośrednio, gdyż oznaczają pewne cechy faktów,
- klauzula generalna —» to zwrot niedookreślony zawarty' w* przepisie prawnym oznaczający' pewne oceny funkcjonujące w jakiejś grupie społecznej, do których odsyła ów przepis przez nakaz uwzględniania ich przy ustalaniu stanu faktycznego podpadającego pod daną normę:
* oceny te to oceny moralne, np. zasady współżycia społęcznego, dobre obyczaje, i in.;
* też inne niż moralne oceny, np. klauzula generalna społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa (oceny ekonomiczne);