•••* * »6»i •“*i Uf ISt S;:?H ;«> is
Rozwalmy luccu zdunie
iw’<iy < -»viv,vS Jen: wsie.rze-Jny. ro i,Azie *y rniendnf,
kluro jc*t r ir-yjtpli.'ic prawdziwe iiko impłikacjA C> pn.wd/ńvym punr/etmlku i prawdziwym następniku.
Kimii *} Tii«im» cisirc, esy nwc/ywi*<m «v: ii-.t żc keir-c akiiw %• tyv ■» nmme
jc« t>isnvO«. v*t.
R^wważmy wije iiurve 7<1fmie:
y.iidypc° aztesi fkrzytilaty. >•> tent iąti pif guzy \ii-syxliuit.
Jest U* zdunie fałszywe jaka implikac a o prawdziwym poprzedniku i fuUzywym następniku.
’ »* t»tr ___•««_». ;im x: ■>■<.
Talazywość następnika jj»c budzi wątpliwości. jako żc pegazy nic i«mwrjii (nazw?, pcj^cz jest nazwą piuua!). / koci poprzednik je&i pmwMwjr. ponieważ nic islnicii pegazy nicskrzydl.re.
Wobec puwyż?zcgo WOOSimy. 2? schemat Sal*^&P mc powinic.1 być tezą sjdoi.styk., ile lidami ic/.imi miałyby być Tylko schematy praccbo<lz\cc w /ulania prawdziwe. przy dowolnej iiaetfjtuiuc.ii występujących w nici zmiennych nizwowycJ;.
Rozważany schema przechodziłby jcdr.ak zawsze w zdauie prawdziwo, gdyby zmienna i był: interpretowana tylko w ub.or/e iuz.w tiiepaoych.
-- ---V^.:jS; "m,-;sW - SI! Jtm: :
* Ulwojp<: Zauważyć, ze wyriżcoic.
«t\S{x)^/\xY' > 3,[5Y<)aAa)| nie icKi tautologia Lr.1.
Podobnie nie przy każdej huci-pretr.cji schemat iylujęialyu/sy .Va/’ =3* .V,7* pT7.vhodzi w zdanie :wu>.vdziwe.
DolijpKwio dc poprzedników łych im pl i <n ji zidożcuiz o niepiKtoiid
n:/.w,czyi mwotzcnj: sclicmaiów:
SiSr.SriP 5f/J
ptMwuJzi już Jećortk do schematów zdań prłwilzawyeh przy dowolnej (v, także tym pustej} Interpretacji.
Wśród ter jyioęistyki AryMOteleaa znujdujr. >tię prawa kw&Jmu. logicznego, prOiWAjKi konwergi, obwersj j. kont;opozycji oraz syk^zmy.
Prawa kwadra tu logicznego opisują /.wią/k- zachodząc między /{Liniami kategfttyfznyir.i 0 łych saacygłi podmiotach j ;ycn samych SBZuaaiMiryJł
Na/ywftrc są one prawami kwadratu logicznego, -.łmiicważ związki, o kunyiii mowa, można przedstawić w put^aei kwjiiaeijnk na rysunku-