67206

Na spotkaniu w Sztokholmie w 2002r. ministrowie edukacji państwa nadbałtyckich przyjęli dokument Bałtyk 21E. Zgodnie z zapisami dokumentu, wszystkie kraje nadbałtyckie będę wprowadzać problematykę zrównoważonego rozwoju do swoich systemów oświatowych, do szkolnictwa wyższego oraz będę wspierać inne sektory edukacji w tym zakresie. Zgodnie z tym dokumentem zrównoważony rozwój regionu oznacza:

1.    Bezpieczne i zdrowe życie obecnych i przyszłych pokoleń

2.    Oparcie współpracy na zasadach demokracji otwartości i aktywnego uczestnictwa zarówno na poziomie lokalnym jak i regionalnym

3.    Zachowanie i podtrzymywanie różnorodności krajobrazowej i biologicznej

4.    Nie przekraczanie dawek zanieczyszczeń dostajęcych się do atmosfery, gleby i wód stanowięcych zagrożenie dla przyrody.

5.    Użytkowanie i racjonalne zarzędzanie zasobami odnawialnymi z dostosowaniem do tempa ich regeneracji

6.    Przepływ fizyczny zasobów nieodnawialnych jest bardziej efektywny i cykliczny, substytuty odnawialne sę tworzone i promowane

7.    Świadomość celów i procesów prowadzęcych do rozwoju zrównoważonego jest wysoka w całym społeczeństwie

Obszar Natura 2000 to nowa forma ochrony przyrody wprowadzona do polskiego prawa w 2004r. Europejska Sieć Ekologiczna Natura 2000 jest systemem ochrony zagrożonych składników różnorodności biologicznej kontynentu europejskiego, wdrażanym od 1992r. na terytorium wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej. Za obszary Natura 2000 uznaje się tereny najistotniejsze dla zachowania zagrożonych lub bardzo rzadkich gatunków roślin i zwierzęt oraz charakterystycznych siedlisk przyrodniczych majęcych znaczenie dla ochrony wartości przyrodniczych całej Europy. Bardzo istotnym elementem tego nowoczesnego systemu ochrony przyrody jest monitoring stanu siedlisk przyrodniczych oraz siedlisk gatunków roślin i zwierzęt oraz ich populacji za jego pomocę sprawdza się skuteczność działań ochronnych.

Sieć Natura 2000 łęczy dwa odrębne systemy obszarów chronionych wyznaczonych na podstawie prawa UE. Sieć nakłada się na dotychczasowe systemy obszarów ochrony przyrody w państwach europejskich, ale nie zastępuję ich, ma bowiem odmienne cele i funkcje. Jak duża część terytorium danego kraju jest włęczana do sieci Natura 2000 zależy od stanu zachowania jego przyrody, stopnia jej unikatowości w skali europejskiej, a także stopnia udokumentowania jej poszczególnych elementów. Np. w Słowenii będzie to ok. 35%, w Hiszpanii 25%, w Wielkiej Brytanii 5%, a w Polsce docelowo 20%.

Sieć Natura 2000 jest nadzieję na powstrzymanie w Europie tempa procesu wymierania gatunków i zanikania siedlisk przyrodniczych. Chroni wartość ekologicznę środowiska. Status Natura 2000 więżę się jednak z pewnymi ograniczeniami w gospodarowaniu. Do rozważania kierunków rozwoju obszarów Natura 2000 powinna skłaniać świadomość wartości tych obszarów. Najlepszym kierunkiem działań na przyszłość jest zrównoważony rozwój przyrody, społeczeństwa i gospodarki. Status obszaru Natura 2000 można wykorzystać m.in. do promocji regionu: produktów regionalnych, dla rozwoju edukacji i nauki, do inspirowania proekologicznych praktyk w gospodarce.