53. Świadczenia przysługujące w okresie czasowej niezdolności pracownika do pracy.
Wynagrodzenie wypłacane za czas niezdolności do pracy jest rodzajem świadczenia gwarancyjnego, przysługującego od pracodawcy, mimo źe pracownik nie świadczy pracy, m in. na podstawie ait. 92 k.p. w czasie niedyspozycji spowodowanej chorobą lub odosobnieniem w związku z chorobą zakaźną pracownika. Wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy przysługuje w wysokości z góiy określonej (pracownik zachowuje prawo do co najmniej 80 % wynagrodzenia) i na z góry określony czas: przez okres lącziue do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego. W razie wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży, jak również w razie poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów' na dawców komórek, tkanek i narządów - w okresie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia.
Wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wypłaca się za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy. Wynagrodzenie gwarancyjne przez pierwsze 33 dni niezdolności do pracy przysługuje w każdym roku kalendarzowym Każdego roku od 1 stycznia następuje od nowa obliczanie liczby dni nieobecności wr pacy z powodu choroby.
Po upływie okresu 33 dni pobieraiua wynagrodzenia w ciągu roku kalendarzowego pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy'.