74633

Podstawowy zestaw sit stosow any do określania w yrów nania i ilości zanieczyszczeń w ziarnie zbóż obejmuje sita o następujących wymiarach oczek: 2,8 x 22 mm, 2,5 x 22 mm, 2,2 x 22 mm, 2,0 x 22 mm, 1,8 x 22 mm.

Sita pomocnicze posiadają oczka o wymiarach: długość - 22 mm, szerokość - 1,6 lub 1,4

mm.

Masa 1000 ziarn jest ważnym wskaźnikiem przy doborze materiału siewnego, bowiem ziarniaki o wyższej MTN są dorodniejsze, lepiej wypełnione, dają wyższe plony i lepszą wydajność mąki. Przyjmuje się, że ziarno pszenicy powinno wykazywać MTN w granicach 35 - 52 g, ziarniaki żyta - od 30 do 33 g, a jęczmienia - od 40 do 55 g.

Bielmo ziarna po przecięciu może mieć wygląd szklisty lub mączysty. Szklistość ziania powodowana jest wysoką zawartością białka w bielmie, zaś mączystość - wyższą zawartością skrobi. Według PN obowiązują następujące określenia: ziarna szkliste - ziania o spoistej, szklisto-rogowej strukturze bielma mącznego; szkliste ziarna pszenicy - ziania pszenicy o bielmie szklistym całkowicie albo co najmniej na H powierzchni przekroju, stosowane głównie do wyrobu mąki makaronowej; częściowo szkliste ziarna pszenicy -ziania pszenicy o bielmie szklistym na co najmniej Vi powierzchni przekroju, przeznaczone do wyrobu mąk używanych do wypieku pieczywa.

Szklistość oznacza się przy pomocy farinotomu (w obrocie handlowym) lub diafanoskopu (w przetwórstwie). Oznaczanie szklistości stosuje się do ziarniaków pszenicy i jęczmienia browarnego. U pszenicy liczone są ziarniaki szkliste, natomiast u jęczmienia browarnego oddzielnie ziarniaki szkliste i półszkliste.

Od pszenicy makaronów ej w ymagana jest zawartość ziaren szklistych powyżej 70 %, zaś

od jęczmienia browarnego najwyższej jakości - poniżej 4 %. W młynarstwie stosuje się natomiast podział na: ziarno niskoszkliste - poniżej 40 % szklistości, ziarno wysokoszkliste - powyżej 60 % szklistości.

Mąka jest to produkt otrzymywany przez zmielenie oczyszczonego ziania zbóż, głównie chlebowych (pszenicy i żyta), w mniejszych ilościach kaszowych (jęczmienia i owsa), pastewnych (kukurydzy), a nawet nasion roślin strączkowych (grochu, fasoli i soi).

Mąka pszenna uzyskiwana jest z ziarna pszenicy zwyczajnej i przeznaczona dla przemysłu piekarskiego, ciastkarskiego oraz innych przemysłów spożywczych, a także do sprzedaży detalicznej w opakowaniach jednostkowych. Oznaczenie mąki pszennej obejmuje jej nazwę, numer normy i typ. Typizacja mąki, stosowana w Polsce i w innych krajach, opiera się na klasyfikacji mąki według typów, które wskazują na zawartość w niej popiołu całkowitego wyrażonego w gramach w 100 kg mąki. Rozróżnia się następujące typy mąki pszennej: typ 450, typ, 550, typ 650, typ 750, typ 1050, typ 1400, typ 1850 i typ 2000.

Do składników oceny towaroznaw czej mąki zalicza się następujące parametry: ocenę stanu opakowania i oznakowania: -czystość opakowania, sposób umieszczenia etykiety lub nadruku na opakowaniu-zgodność treści etykiety lub nadruku z wymaganiami zawartymi w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10.07.2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych;

badania sensoryczne-ocena barwy, ocena smaku, ocena zapachu, przybliżona ocena wilgotności;

badania fizykochemiczne-oznaczanie wilgotności, kwasowości tłuszczowej, zawartości popiołu całkowitego, zawartości popiołu n erozpuszczalnego w 10 % HC1, ilości glutenu-mokrego, suchego, oznaczanie jakości glutenu-rozpływalności glutenu, elastyczności glutenu, oznaczanie liczby opadania, stopnia rozdrobnienia, określanie obecności zanieczyszczeń organicznych i nieorganicznych, określanie obecności szkodników zbożowo-mącznych i innych oraz ich pozostałości, oznaczanie zawartości metali szkodliwych dla zdrowia konsumenta-oznaczanie zawartości arsenu, cynku, rtęci, kadmu, miedzi, dodatków e badania-oznaczanie aktywności amylolitycznej, badanie farinograficzne, próbny wypiek. Makaron: Spraw dzanie jakości opakowań jednostkow ych-spraw^rdzanie rodzaju opakowania, sprawdzanie czystości opakowania, sprawdzanie sposobu umieszczenia etykiety lub nadruku na opakowaniu, sprawdzanie zgodności ich treści z wymaganiami zawartymi w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10.07.2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych;