Czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego - VEGF
Aktywność VEGF ogranicza się do komórek śródbłonka naczyniowego, choć może ona również rozciągać się na pewną liczbę komórek innych typów (np. stymulować migrację monocytów lub makrofagów). W doświadczeniach in vitro wykazano, że VEGF stymuluje mitozę komórek śródbłonka i ich migrację. VEGF zwiększa również przepuszczalność naczyń włosowatych dzięki czemu jest także nazywany czynnikiem przepuszczalności naczyniowej. Wszystkie białka rodziny VEGF stymulują odpowiedź komórkową przez wiązanie do receptorów kinaz tyrozynowych (VEGFR) na powierzclini komórki, co powoduje ich dimeryzację i aktywację w wyniku transfosforylacji.
Synteza VEGF może zostać uruchomiona w komórkach nie otrzymujących odpowiedniej ilości tlenu (w warunkach łiipoksji). Kiedy komórce zaczyna brakować tlenu zaczyna ona produkować Czynnik Indukowany Hipoksją HIF, który jest czynnikiem transkrypcji. HIF stymuluje między innymi uwalnianie VEGF. Krążący VEGF wiąże się następnie do receptorów VEGF na komórkach śródbłonka uruchamiając szlak kinazy tyrozynowej prowadzący do angiogenezy.