System źródeł prawa linii Europejskiej
System źródeł prawa UE obejmuje:
• prawo pierwotne
• prawo pochodne (wtórne)
Prawo pierwotne - na prawo pierwotne składają się traktaty założycielskie (przede wszystkim Traktat o UE, Traktat o Wspólnotach Europejskich) oraz kolejne traktaty akcesyjne Są to umowy międzynarodowe (dochodzą do skutku w wyniku wyrażenia takiej woli przez wszystkie zainteresowane państwa).
Prawo pochodne - akty organów wykonawczych - normy stanowione przez organy Unii na podstawie kompetencji przyznanych im przez traktaty założycielskie. Jest to szczególny rodzaj norm, nie będących ani prawem międzynarodowym, ani prawem krajowym, a tworzącym trzeci, równolegle istniejący porządek prawny - prawo wspólnotowe.
Akty prawa pochodnego dochodzą do skutku w wyniku działań Rady i Komisji i nie jest konieczna ich prawna akceptacja przez władze państw członkowskich. Akty te mogą zawierać normy o bezpośrednio obowiązującym charakterze
Przyjmuje się, że prawo UE ma pierwszeństwo wobec krajowych porządków prawnych, więc w razie kolizji norm należy zastosować prawo Unii, a pominąć przepis krajowy.
Ogól unijnych instytucji prawnych, ich wykładnię orzeczniczą i doktrynalną, oraz wartości stanowiące ich podstawę i przesłankę określa się mianem „dorobek wspólnotowy” (acąuis communautaire), przyjmując, że państwa członkowskie są zobowiązane do jego poszanowania i akceptacji