Zasada subsydiarności.
Została po ona po raz pierwszy wprowadzona przez JAE, jednakże tylko w zakresie ochrony środowiska naturalnego. Na mocy Traktatu z Maastricht została wprowadzona jako ogólna zasada prawa wspólnotowego (art.5).
Zgodnie z tą zasadą podejmowanie działania - a więc stanowienie prawa - powinno mieć miejsce na możliwie jak najniższym szczeblu. Jeżeli więc cele wspólnoty mogą być zrealizowane poprzez stanowienie prawa na szczeblu państw, to wówczas Wspólnota powinna powstrzymać się od stanowienia prawa. Jeżeli zaś określony przepis kompetencyjny zezwala na wybór między dyrektywą a rozporządzeniem, to z zasady subsydiarności wynika nakaz wyboru dyrektywy.