84094

-    wolny plan (lub wolny rzut), czyli rzut kondygnacji niepodzielony na zamknięte pomieszczenia. Przestrzeń definiowana była poprzez swobodnie rozmieszczone płaszczyzny, słupy, oświetlenie, elementy wyposażenia. Dążono do zatarcia kontrastu między wnętrzem a zewnętrzem, wciągnięcia przylegającej przestrzeni ogrodu do przestrzeni użytkowej budynku i włączenia wnętrza budynku w środowisko przyrodnicze.

-    płaskie dachy były różnie uzasadnione:

Dążeniem do funkcjonalności, ekonomiczności, za czym szła rezygnacja ze słabo wykorzystanej kubatury budynku, czyli płaski dach. Możliwość urządzenia na dachu zazielenionego tarasu umożliwiała lepsze zespolenie budynku z przyrodą. Nadanie kubicznym budynkom cech kompozycji abstrakcyjnej oraz demonstrację możliwości nowoczesnej techniki. Na zdjęciu Willa Savoie w Poissy.

17. Plac Konstytucji (MDM) i Centralny Dom Towarowy (CDT) w Warszawie - dwie formy w tym samym czasie.

MDM (Marszałkowska Dzielnica Mieszkaniowa) zbudowana w latach 1950-1952 była pierwszą wielką sztandarową socrealistyczną inwestycją architektoniczną w powojennej Warszawie. Socrealizm charakteryzował się tendencją do nawiązania w twórczości architektonicznej do przeszłości, dążono do nadawania budynkom narodowej formy (często układy konstruowane wbrew logice, sztucznie zgeometryzowane). Samowystarczalne osiedle przewidziane na 45 000 mieszkańców miało powstać razem z kinami, bibliotekami i teatrami. Zabudowa ul. Marszałkowskiej w socrealistycznym stylu miała sprowadzić robotników do centrum miasta, a tym samym zerwać z burżuazyjnym charakterem przedwojennej Marszałkowskiej. Centralną część inwestycji stanowi Plac Konstytucji. Budowa MDM nie została ukończona - na pewnym etapie budowy skończyły się fundusze i nie przekształcono całego planowanego obszaru wg planów. Układ MDM został zaprojektowany w taki sposób, aby wyeksponowany wcześniej na osi ulicy Marszałkowskiej kościół św. Zbawiciela został przesłonięty przez powstające budynki.

CDT (Centralny Dom Towarowy) znany dziś jako Smyk, powstał w latach 1948-1951. Jest budynkiem nawiązującym architektonicznie do twórczości międzywojennej. Jest to wolnostojący budynek zlokalizowany na bardzo małej działce, składa się z przeszklonej części handlowej i części administracyjnej. Za imponującymi, przeszklonymi elewacjami znalazło się sześć pięter artykułów przemysłowych, a pomiędzy nimi drugie po staromiejskich ruchome schody w mieście.

Architektonicznie CDT, wzorowany na modernistycznych domach towarowych Ameryki i Niemiec, szedł pod prąd obowiązującemu w latach 1949-56 socrealizmowi i było oficjalnie krytykowany jako dzieło zwyrodniałe. Rehabilitacji doczekał się po odwilży. Jego dzisiejszy wygląd jest efektem odbudowy po pożarze w 1975 r. i późniejszych przeróbek.

18. Słońce, niebo i zieleń - propozycje Le Corbusiera kształtowania zabudowy miejskiej.

Warunki życia w miastach po XIXw. uległy znacznemu pogorszeniu po wprowadzeniu do wąskich ulic ruchu samochodowego. Powstały dwie koncepcje zmian: 1. koniec wielkich metropolii; 2. kształtujemy je w sposób możliwie najbardziej humanitarny (kontrola żywiołowego rozwoju miast, likwidacja chaosu).

© by sorevell '08    25

PDF created with pdfFactory trial version www,pdffactorv.com