WYTRZYMAŁOŚĆ GWINTU
Przy przeciążaniu gwintu pochodzącym od obciążenia siłą osiową Q i momentem skręcającym Ms gwint może zostać zgnieciony nadmiernym naciskiem na powierzchnię roboczą, jego półka może zostać zgięta a nawet ścięta w przekroju m-n Kolejność zniszczeń odpowiada wymienionej wyżej. 1 )Warunek na naciski powierzchni roboczej: zakłada się, że naciskom poddane są wszystkie współpracujące zwoje próby i nakrętki.
Pow współpracujące A=0(dA2-DA2)’ł,i / 4 P=Q/A=4Q/( 0(dA2-DA2)i)<=Ps Ps-nacisk dopuszczalny powierzchni gwintu WYSOKOŚĆ NAKRĘTKI
Dla wysokości nakrętki oznaczonej łi związek pomiędzy skokiem P, liczbą zwoi i, krotnością k
i*P=h*k
h>=4QP/(0D(dA2-DA2)k*p)
WNIOSKI PRAKTYCZNE
Porównując warunki wytrzymałościowe na naciski i rozrywanie rdzenia śruby można wykazać, że jeśli materiał śruby i nakrętki są takie same a połączenie jest spoczynkowe to nakrętka o wyżej podanej wysokości jest w stanie przenieść większą siłę osiową na naciski niż rdzeń śruby na rozrywanie, niema zatem potrzeby sprawdzać warunku na rozrywanie śruby.
Można też wyznaczyć ze jeśli gwint nie ma byś słabszy od rdzenia to wysokość nakrętki powinna wynosić h=0,8d a dla gwintów rurowych h=0,3s ( s - grubość rury ) wysokości nakrętek znormalizowanych są właśnie takie. Nie ma zatem potrzeby spr. warunku na naciski dla nakrętek normalnych ( o ile połączenie jest spoczynkowe a materiały takie same ). W każdym innym przypadku liczymy ze wzoru lub spr. Warunek na naciski powierzchniowe.