86235

składających się na nie jednostek, czyli klasowe, stanowe i polityczne (partyjne). Podział społeczeństwa na klasy Weber widzi jako następstwo stosunku do środków produkcji i nabywania dóbr, a podział na stany jako konsekwencję zasad konsumpcji dóbr w postaci swoistych rodzajów „stylu życia”. Struktura społeczna w ujęciu Weberowskim ma trojakie wymiary: 1. ekonomiczny, czyli klasowy; 2. kulturowy, czyli stanowy; 3. polityczny, czyli partyjny. W Weberowskiej koncepcji dominował wymiar klasowy, czyli odpowiadający wymiarowi ekonomicznemu. Koncepcja ta koresponduje z Marksistowskim ujęciem struktury społecznej

Zjawiska ekonomiczne nie były najważniejsze (byt kształtuje świadomość -Marks). Weber twierdził, że są takie społeczeństwa, w których kanony (religia protestancka) wpływają na społeczeństwo - świadomość kształtuje byt (wg Webera).

Weber zajmował się również badaniem biurokracji. Jego zdaniem biurokracja jako swoisty wytwór społeczny posiada następujące cechy: 1. podporządkowanie zachowań się członków grup bezosobowym przepisom; 2. ścisły podział obowiązków i kompetencji zgodny z zasadą specjalizacji funkcji; 3. hierarchiczny układ pozycji w obrębie organizacji; 4. profesjonalizacja; 5. dostępność stanowisk dla wszystkich posiadających odpowiednie kompetencje; 6. wymienialność osób. Oryginalność koncepcji polega przede wszystkim na jej uniwersalności. Dotyczy ona nie tylko aparatu państwowego (jak w ujęciu Hegla czy Marksa), ale z powodzeniem może mieć zastosowanie we wszystkich dziedzinach działalności ludzkiej W biurokracji ważne jest nie tylko podporządkowanie się bezosobowym normom ale i prowadzenie dokumentacji umożliwiającej przekazywanie doświadczeń następnym pokoleniom urzędniczej społeczności.

George Simmel 1858-1918 niemiecki filozof, teoretyk kultury i socjologii, zwolennik neokantyzmu; twórca głównych założeń formalizmu w socjologii. Według niego socjologia podobnie jak geometria powinna badać formy życia społecznego nie interesując się wnikliwiej indywidualnymi właściwościami konkretnych zjawisk lub sytuacji społecznych. Odrzuca koncepcje Spencera i twierdzi, że społeczność jest to pajęczyna wielokrotnych, małych powiązań, które układają się w całość.