87223

2001-03-05

Dorota Lada    Strona 2

Monika Rozbicka    Laboratorium Chemii Fizycznej

Anna Kościk    Kalorymetryczne wyznaczanie efektów cieplnych rozpuszczania

termometr Beckmanna lub termistor (9). W trzecim otworze znajduje się grzałka elektryczna (10), służąca do wyznaczania stałej kalorymetrycznej oraz wartości AH procesów endotermicznych, jak również do podnoszenia temperatury w kalorymetrze do żądanej wartości. Grzejnik wykonany jest z drutu kantalowego nawiniętego na zakrzywioną rurkę szklaną, umieszczoną w osłonie szklanej. W czwartym otworze znajduje się chłodnica eterowa (11), która umożliwia chłodzenie cieczy zawartej w kalorymetrze. Kalorymetr właściwy zanurzony jest w termostacie wodnym.

Pomiar efektu endotermicznego w kalorymetrze diatermicznym prowadzi się w sposób następujący; po ustaleniu się liniowych zmian temperatury rozpoczyna się pomiar biegu własnego kalorymetni, inicjuje się badany proces. Temperatura ulega obniżeniu -początkowo szybkiemu, a następnie coraz wolniejszemu . Po pewnym czasie temperatura nieomal ustala się, co odpowiada zakończeniu procesu i wyrównaniu temperatur w obrębie kalorymetru. Po osiągnięciu tego punktu włącza się grzałkę umieszczoną w kalorymetrze i notuje zmiany temperatury w funkcji czasu. Po osiągnięciu temperatury zbliżonej do tej jaką posiadałby układ, gdyby reakcja nie przebiegła wyłącza się grzałkę i bada dalej bieg własny kalorymetru. Graficznie lub analitycznie wyznacza się skorygowany czas grzania i,= x_g - x_p(przy przegrzaniu układu) lub ił =    + T_p (niedogrzanie). Efekt cieplny rozpuszczania oblicza się jako równy pracy

prądu elektrycznego z uwzględnieniem skorygowanego czasu grzania

AH =I²R_gT_t