W szczególności, prawdziwe jest następujące twierdzenie I.aplare'a:
Jeżeli A/jest macierzą taką jak wyżej oraz / jest liczbą naturalną nie większą niż n, to zachodzą równości
/-i . (rozwinięcie wyznacznika względem i-tego wiersza)
oraz
1=1 . (rozwinięcie wyznacznika względem i-tej kolumny).
Definicja permutacyjna
Jeżeli A/jest maciazą taką, jak wyżej, to
det M = £ (_1 )lDV<<T) «l<r(l) • «2*(2) * - • <*n<r(n) efSn ,
gdzie S„ oznacza zbiór wszystkich pcrmutacji zbioru 0*2, • • •, n}^ zaś Inv(o) oznacza liczbę inwersji danej pcrmutacji o € 5n.
Przykładowo składnik w wyznaczniku czwartego stopnia ma ujemny znak, gdyż pennutacja
indeksów
ma trzy inwersje, mianowicie: (3,1), (3,2) i (4,2), skąd Inv(x) = 3 craz (- 1), = - 1.
Wyznacznik ogólny
Wyznacznikiem ogólnym z parametrem p nazywamy:
det vYf — (p)1"^ Ol<T(l) • «2<t(2) • — • OfUT(n)
P <*Sn
gdzie A/, S» Inv(o) jak wyżej.
Przykładowo dla p = - 1 otrzymujemy wyznacznik, zaś dla p = 1 otrzymujemy permanent.
Definicja wyznacznika jako odwzorowania wieloliniowego
Jeżeli macierz -Mnxn(K)potraktujemy jako ciąg w kolumn (każda kolumna to element z przestrzeni liniowej HC1). to istnieje dokładnie jedno antysymetryczne odwzorowanie wielolinicrwe det : MnXn(K) ~* Ktakie, że det(f)= 1. Wartość odwzorowania det(/i) nazywamy wyznacznikiem macierzy A.