179. EMANCYPACJA.
Emancypacja była aktem prawnym, uzewnętrznionym przejawem woli zwierzchnika familijnego polegającą na zwolnieniu osoby podległej spod władzy agnacyjnej pater familiae. Osoba taka uzyskiwała statut sui iuris lecz traciła wszelkie prawa wynikające z przynależności do agnacji. Nie mogła więc ona dziedziczyć spadku po ewentualnej śmierci ojca lecz w dalszym ciągu istniał węzeł kognacyjny który z biegiem lat stawał się coraz ważniejszy. Emancypacja więc mogła być następstwem kary jaką dawał zwierzchnik osobie podległej lub wręcz nagrody gdyż osoba emancypowana nabierała pełnej zdolności prawnej. Emancypacja najczęściej powiązana była z nadaniem peculium jako zabezpieczenia osoby emancypowanej na nowej drodze życia.