90857

Obciążenie llunicni pieszych i obciążenie kładek pieszo-jezdnych

Obciążenie tłumem pieszych ogólnie dostępnych chodników i kładek należy przyjmować, niezależnie od klasy obciążenia taborem samochodowym, jako obciążenie równomiernie rozłożone, bez współczynnika dynamicznego

Należy przyjmować następujące wartości obciążenia tłumem:

-    do obciążeń konstrukcji nośnej chodników, schodów i kładek oraz ich podpór:

ą, = 4,0 kN/m^!

-    do obliczeń dźwigarów głównych i podpór:

q, = 2,5 kN/m^;

-    do obliczeń chodników służbowych i pomostów roboczych (zarówno w odniesieniu do elementów tych chodników jak i dźwigarów głównych):

9,= 1,5 kN/nr

Obciążenie to można ustawiać na chodnikach w dowolny sposób, z możliwością wielokrotnego przerywania. Obciążenie tłumem pieszych, w przypadku obliczania dźwigarów głównych mostów drogowych (w tym również tramwajowych) lub gdy obciążenie tłumem nie wywołuje większych sil wewnętrznych niż inne obciążenia zmienne, zalicza się w zasadzie do dodatkowego układu obciążeń. Oczywiście kładki dla pieszych stanowią wyjątek, dla nich obciążenie tłumem pieszych jest obciążeniem podstawowym

Na obciążenie wyjątkowe należy również sprawdzać chodniki Jako obciążenie wyjątkowe przyjmuje się obciążenie pojazdem samochodowym wg tablicy 7.9 i rysunku 7 19, zależnie od klasy obciążenia, bez w-spólczynnika dynamicznego Obciążenie to ustawia się w odległości 0,5 tn od osi podłużnej nacisku kola od krawędzi pomostu w położeniu równoległym (niezależnie od miejsca usytuowania poręczy czy bariery ochronnej). Oczywiście z obciążeniem taborem samochodowym na chodniku nie może równocześnie wystąpić obciążenie tłumem pieszych.