91051

I. Cegły elewacyjne

1. Najpop ulamiejsze rodzaje c egieł uży « any c h na elew acje

Najpopulamiej szymi typami cegieł ceramiczny:h używanych do wykonywania elekcji ą

cegły licowe (licówki) oraz cegły klinkierów?.

•    Cegły licówki produkowane są jako pełne lub drążone, w których przynajmniej dwie powierzchnie są specjalnie wykończone, gdyż twarzą elewacją budynku. Żadna polska norma nie stawia wymagań co do wymiarów, wiec na rynku panuje tutaj pełna dowolność. Kształtki licówki są to wyroby ceramiczne (też pełne lub drążone), w których przynajmniej jeden bok jest profilowany. Produkuje się je o różnych kształtach, raś zastosowanie znajdują jako detale elewacyjne -np. podokienniki, gzymsy, stopnie schodów. Otwory wydrążone wcegłachjak i w kształtkach powodują zmniejszenie ciężaru oraz poprawiają izolacyjność cieplną. Cegły i kształtki są trwałe i mająduzę wytrzymałość na ściskanie. Są odporne na działa me mrozu i przenikanie wilgoci (mają małą na siąkliwo ść).

Surowcem do produkcji cegieł i kształtek jest specjalnie dobierana, sezonowana glina, bez domie szek margla, siarczanów i innych składników pogarszających jakość wyrobów. Jako dodatek może służyć piasek (lecz w niewielkich ilościach) oraz bazalt. Wypala się je w temperaturze ok. lOOO^I.

*    Cegły klinkierowe również wykonywane jako pełne lub drążone. Jednakże wymagania normowe dla nich są dużo większe niż dla innych wyrobów ceramicznych. Dotyczy to szczególnie odporności na uderzenie, odchyłek wymiarowych oraz dopuszczalnych uszkodzeń wyrobów. Norma zaleca, aby cegła upuszczona z wysokości 1,5 m. Nie rozpadła się na kawałki, może co jedynie się wyszczerbić lub pęknąć.

Surowcem do ich produkcji są specjalne glmy ogniotrwałe, bez domieszek margla, pirytu i innyih. Po wypaleniu otrzymuje się wyroby o zwartej i spieczonej strukturze. Podobnie jak cegły licowe są one trwałe, szczelne i mają dużą wytrzymałoś: na ściskanie. Z cegieł klinkierowych można murować śiiany konstrukcyjne, znajdujące się w środowisku wilgotnym i narażonym na uszkodzenia mechaniczne.

2. Sposoby murowania ścian warstw owych.

Budowa ściany warstwowej jest taka, iż składa się z dwóch warstw muru, oddzielonych od siebie szczeliną szerokości 5-15 cm, którą zazwyczaj wypełnia się materiałem izolacyjnym (pozostawienie szczeliny pustej jest niewystarczające pod względem przepisów dotyczących przenikania ciepła). Wewnętrzna warstwa ściany pełni rolę konstrukcyjną zaś zewnętrzna jest tylko warstwą osłonową chroniącą izolację termiczną przed de szczem, wiatrem, wahaniami temperatury oraz u szkodzę mami mechanicznymi. Warstwy ściany są łączone kotwami, czydi prętami stalowymi wykonanymi z ruerdze wnych prętów stalowych średnicy 4-6 mm. Muszą one zapewmic współpracę obu warstw ściany. Jest to ważne szczególnie latem, kiedy pod wrpływam różnic temperatur między dniem i nocą zewmętrzny mur się odkształca. Sposób, w jaki zostanie wybudowany mur ma bardzo duży wpływ na właściwą współpracę wszystkich warstw śiiany szczelinowej. Zaleca się murować obie warstwy ściany równocześnie. Ze względów bezpieczeństwa nie należy rozpoczynać murowania od wykonywania warstwy osłonowaj, gdyż ma ona małą sztywmoś: i może się wywrócić. Różnica poziomów wykonywanych warstw nie powńnna przekraczać 50 cm. W pionie kotwyrpo wanny byc rozmieszczone co 45 cm (mur wykonany z sześciu cegieł wysokości 6,5 cm każda), w