91259

Możemy wyróżnić trzy przypadki pływania ciał:

a)    C < W - dato pływa częściowo zanurzone w cieczy

b)    G > W - dato tonie

c)    G = W - dato jest całkowicie zanurzone i pozostaje w stanie równowagi przy dowolnym zanurzeniu ** Warunek równowagi dla ciał zanurzonych w cieczy ma postać:

W = G

P-9 V_t = p_xg V

Gdzie:

V, = objętość ciała zanurzonego V ■ objętość ciała p_t “gęstość cieczy średnia gęstość

Jeśli:

p = p, iV = V, - ciało jest całkowicie zanurzone p < p,iV ■■ V, - dato tonie

p > p, - ciało unosi się do góry, aż do momentu gdy zajdzie warunek równowagi p • V, = p, • V, przy czym V, < v, dato pływa wówczas częściowo zanurzone.

Powyższy warunek równowagi muszą spełnić wszystkie okręty nawodne. Różnica objętości (V -V_t) nosi nazwę

za poru wyporności.

4, PMkMnis sił wypófo hydr9statv«nęfl9 na śęiany płaskis, Paradgk? hvdr9rtatv«nv,

- Napór na ściany płaskie, poziome, np. na dno szklanki.

Napór na płaską ścianę poziomą o polu A, położoną a głębokości z, pod zwierciadłem cieczy wynosi Af p • gz-A i równa się ciężarowi słupa cieczy, którego podstawą jest rozpatrywana powierzchnia, a wysokością głębokość z.

Z tego wynika, ze napór na dno naczynia me zalezy od kształtu naczynia, ani od ilości zawartej w nim cieczy, ale wyłącznie od gęstości cieczy p, głębokości dna z i pola powierzchni tego dna A.

Twierdzenie to nazywamy paradoksem hydrostatycznym. (Twierdzenie Stevina)

- Napór na ściany płaskie dowolnie zorientowane, np. ściany boczne naczyń.

Napór na ścianę płaską dowolnie zorientowaną jest równy aę2arowi słupa cieczy, którego podstawa jest dana ściana, a wysokością głębokość zanurzenia geometrycznego środka ciężkości tej ściany z_c.

N - pg I zdA = pgz_cA

(ponieważ ciśnienie hydrostatyczne zwiększa się wraz z głębokością, to środek naporu hydrostatycznego znajduje się zawsze głębiej ni2 środek ciężkości tej ściany).

5_f Równanie ciągłości,

Równanie ciągłości przedstawia równość wydatków objętościowych, masowych lub ciężarowych w obranych przekrojach. Dla jednowymiarowego przepływu płynu doskonałego równanie to można zapisać w takiej postaci:

Q - AfV_t = A₂ v₂ ; Q = [^-]

6..Równanie.B.ernoullieflo dla ciecZY.doskon.ałei,

Założenia przy wyprowadzaniu równania Bernoulliego:

•    ruch jest ustalony i ciągły

-    ciecz jest idealna, tj. lepka i nieściśliwa

-    na ciecz nie działają inne siły masowe oprócz siły ciążenia

•    przyspieszenie ziemskie jest stałe i wektory przyspieszenia ziemskiego są względem siebie równoległe

-    rozpatrujemy tylko jedną strugę