Polary skop liniowy składa się ze źródła światła Z , polaiyzatora P , badanego modelu M , analizatora A i filtru F. Rolę receptora najczęściej pełni oko ludzkie O. Polaryzator i analizator przepuszczają światło spolaryzowane liniowo w jednej płaszcyźnie. Filtr służy do " wycięcia " z widma światła białego wąskiego widma. Polaiyzator jest ustawiony poziomo , a analizator pionowo. Układ ten nazywa się krzyżem polaryzacyjnym.

MC A F

Powyżej opisany polaryskop zaopatrzony dodatkowo w płytkę dającą przesunięcie fazy równe 90° ( R = X / 4 ) , pozwala na pomiary różnicy dróg optycznych. Układ ten nazywa się polaryskopem z kompensatorem Senarmonte a , a dodatkowa płytka nazywa się ćwierćfalówką.

3. Przebieg pomiarów.

Pomiar małych dróg optycznych ( R < X ) w modelach jednorodnych:

-    skrzyżować polaryzator i analizator,

-    wprowadzić w układ polaiyskopu badany model i obrócić go tak , aby uzyskać maksymalne zaciemnienie,

-    obrócić model o kąt 45°,

-    między model a analizator wprowadzić ćwierćfalówkę tak , aby nie rozjaśniała ona pola poza modelem,

-    wprowadzić filtr czerwony o X = 640 nm,

-    obrócić analizator o taki kąt y , aby uzyskać zaciemnienie w obszarze modelu ,

-    obliczyć różnicę dróg optycznych ze wzoru :

180°

Grubość badanego przez nas kryształu miki wynosiła : d = ( 0,027 ± 0,002 ) mm. Długość fali filtru: X = 640 nm.

4. Uwagi i w nioski.

- Pomiary polegały głównie na obserwacji zjawiska dwójłomności, więc bezcelowa jest dyskusja błędów'.