Charakterystyka systemów transportu intermodalnego
Charakterystyka systemów transportu intermodalnego
- przewóz wagonami niskopodwoziowymi samochodów jednoczłonowych, samochodowych zes|x>łów dwuczłonowych oraz pociągów drogowych w systemie ruchomej drogi
- przewóz wagonami samych naczep siodłowych i nadwozi wymiennych;
- system HCTS- kontenerowy system toczny-przewóz pojemników transportowych;
- przewóz przystosowanych naczep siodłowych na wózkach kolejowych(system bimodalny);
- kontenerowy system transportowy -KST- zespół środków technicznych do transportu ładunków w kontenerach wielkich;
W pierwszym wariancie (ruchoma droga) możliwy jest tylko przeładunek poziomy, dokonywany za pomocą przechylni lub rampy.
Wady ruchomej drogi:
- konieczność stosowania niskopodwoziowych wagonów kolejowych;
- konieczność wyłączenia z pracy ciągników wraz z kierowcą na czas przejazdu pociągiem
- duży ciężar brutto przesyłki
Zalety:
- prostota operacji załadunku i rozładunku
- najkrótszy czas załadunku i rozładunku pociągu.
Drugi sposób jest popularniejszy od ruchomej drogi. Polega na przewozie wagonami znormalizowanych nadwozi wymiennych i naczep siodłowych przystosowanych do transportu kombinowanego. Naczepa siodłowa jest tutaj dostarczana na stację przez ciągnik siodłowy a odbierana przez inny.
Operacie załadunku i rozładunku mogą odbywać się:_
- poziomy -za pomocą ciągników
- pionowy- za pomocą dźwigów uzbrojonych w specjalne chwytaki.
Wady:
- konieczność dostosowania wagonów kolejowych do przewozu naczep;
- konieczność stosowania specjalnego sprzętu za- i wyładunkowego.
Zalety:
- zwiększenie ilości przewożonego pociągiem ładunku w porównaniu z ruchomą drogą;
- przewoźnicy nie muszą wyłączać ciągników kierowcami na kilka lub kilkanaście godzin z eksploatacji
- zmniejszają się koszty jednostkowe przewozu