94216

Charakterystycznym elementem ścian są naroża. Można je podzielić na prostokątne i niepro-stokątne. W obu typach deskowania naroża są kształtowane w dość prosty sposób. Przy deskowaniu sklejkowym zawsze krawędź arkusza sklejki jest podparta dźwigarkiem (rys. 8 48). W deskowaniach ze sztywnych płyt naroża prostokątne są konstruowane zwykle jednym ze sposobów pokazanych na rys. 8.49. Część deskowania wklęsłej powierzchni ściany jest zazwyczaj wykonana z wykorzystaniem specjalnej kształtki, tzw. kątownika wewnętrznego. Powierzcluue zewnętrzne mogą być wykonane z typowych płyt połączonych kątownikiem zewnętrznym (rys. 8.49a, c) albo przy użyciu tzw. płyty wielofunkcyjnej (rys. 8.49b), która w swoich dolnych i górnych ramiakach ma otwory na ściągi rozstawione co 50 mm (tys. 8.49f).

Naroża o kącie różnym od 90° wykonuje się, wykorzystując specjalne przegubowe elementy kątowe, produkowane w wersjach umożliwiających kształtowanie powierzcluu wklęsłej i wypukłej (rys. 8.49c,d). Przy deskowaniu ścian z wykorzystaniem sztywnych płyt występuje często konieczność dopełnienia długości deskowania do wymaganego wymiaru. Stosuje się tu następujące rozwiązania:

—    z blachą wyrównującą (rys. 8.50a, b),

—    z wykorzystaniem narożnika dopasowującego i piata sklejki (rys. 8.50c),

—    z wykorzystaniem lat lub kantówek drewnianych (rys. 8.5()d).

Ważnym elementem w obu rozwiązaniach są ściągi. Obecnie stosuje się najczęściej

ściągi:

—    długie z traconą rurką dystansową, przeznaczone do stężania deskowali z arkuszy sklejki wzmacnianej dźwigarami pionowymi (rys. 8.51a), lub krótkie, przeznaczone do stężania deskowań wykonanych z tarcz sztywnych (rys. 8.5 lb),

—    z pizegrodą wodoszczelną i dwoma traconymi rurkami dystansowymi (rys. 8.51c), — z traconym prętem środkowym (rys. 8.5 ld). Opisane wyżej dwa rodzaje deskowań ścian po pewnych modyfikacjach stosuje się do deskowania ścian o rzucie kizywoliniowym. W pierwszym przypadku wykorzystuje się odkształcał-ność sklejki deskowaniowej. elementy oporowe w postaci różnorakich dźwigarków drewnianych lub metalowych oraz śruby rzymskie, przez naciągnięcie których otrzymuje się potrzebnąkrzywiznę użytkową arkuszy sklejki. Tak powstałe płyty łączy się wzajemnie, tworząc potrzebne deskowanie ściany (rys. 8.52a). Jeżeli do konstrukcji deskowania są użyte sztywne tarcze, zakrzywienie ściany uzyskuje się, stosując tarcze o umiejętnie dobranej szerokości i wstawiając między ich ramiaki skrajne drewniane listwy o przekroju trapezowym (rys. 8.52b) lub specjalne kształtki blaszane. Deskowanie slupów o przekroju prostokątnym może być również wykonane zę sklejki wzmocnionej dźwigarkami pionowymi lub tarczami. W pierwszym przypadku „pudlo"