96846

Samoczynna blokada liniowa

System blokady samoczynnej stanowi zespół urządzeń służących do automatycznej regulacji następstwa pociągów, tzn. umożliwiających prowadzenie ruchu pociągów z zachowaniem między nimi bezpiecznej odległości.

Szlak wyposażony w blokadę samoczynną jest na ogół dzielony na odcinki zwane odstępami blokowymi. Każdy odstęp jest osłonięty semaforem odstępowym. Pierwszy odstęp stanowi odcinek zawarty między semaforem wyjazdowym ze stacji a najbliższym semaforem odstępowym. Ostatni odstęp jest zawarty między semaforem odstępowym poprzedzającym semafor wjazdowy na posterunek, a tym semaforem wjazdowym. W przypadku ruchu dwukierunkowego muszą być umieszczone również semafory dla drugiego kierunku jazdy.

W skład urządzeń blokady samoczynnej wchodzą dla każdego odstępu:

—    układ kontroli znajdowania się pociągu na odstępie, nazywany w skrócie układem kontroli zajętości,

—    układ sygnalizacyjny, tzn. układ świateł semafora,

—    układ zależnościowy.

Przy nie zajętym odstępie blokowym z układu kontroli przekazywana jest do układu sygnalizacyjnego informacja powodująca automatyczne włączenie na semaforze sygnału zezwalającego na jazdę. Po zajęciu odstępu przez pociąg stan układu kontroli zajętości jest zmieniany, wynikiem czego jest wyświetlanie na semaforze sygnału zabraniającego jazdy. Układ zależnościowy jest powiązany z realizacją stawności z układem kontroli. Układy zależnościowe są wykorzystywane do przekazywania informacji w relacji odstęp-odstęp, stacja-stacja lub stacja-odstęp. Wyodrębnienie układu zależnościowego ma miejsce z reguły w przypadku blokad dwukierunkowych w celu włączenia i wyłączenia kierunku.