97687

1. Proces scalania instytucji Wspólnot Europejskich - Wspólnoty Europejskie (Wspólnota Europejska, EWWiS, EURATOM) funkcjonują na podstawie oryginalnego systemu instytucjonalnego, wyróżniającego je spośród innych organizacji międzynarodowych - 3 odrębne Wspólnoty mają te same instytucje. Ta unifikacja instytucjonalna datuje się od momentu powstania Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i EURATOMU; wraz z ich utworzeniem w 1957 roku (na mocy traktatów rzymskich) państwa założycielskie podpisały umowę przewidującą utworzenie wspólnego dla 3 organizacji organu parlamentarnego (Parlamentu Europejskiego, zwanego wówczas Europejskim Zgromadzeniem Parlamentarnym) i sądowniczego (Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich), co oznaczało fuzję z odpowiednimi istniejącymi już organami EWWiS. Proces tworzenia wspólnej struktury instytucjonalnej przyspieszyło podpisanie 8 kwietnia 1965 roku Układu o fuzji, zakładającego scalanie z dniem 1 lipca 1967 roku Rad Ministrów 3 Wspólnot, a także Komisji EWG i EURATOMU oraz Wysokiej Władzy EWWiS (Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska). Kwestię unifikacji instytucji usankcjonował również Traktat o UE, stanowiący, iż „Unia ma do swojej dyspozycji jednolite ramy instytucjonalne’’(art. C). Obecnie Wspólnoty mają następujące organy główne: Radę Unii Europejskiej, Komisję Europejską, Parlament Europejski, Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich i Trybunał Rewidentów Księgowych oraz organy pomocnicze; Komitet Ekonomiczno-Społeczny (WE i EURATOM), Komitet Doradczy (EWWiS), Komitet Regionów (WE).