97794

Ostatnim pomiarem do wykonania był pomiar charakterystyki U=f(l) fotoogniwa z użyciem rejestratora x-y w układzie:

m

Uzyskane charakterystyki są poprawnego kształtu, jednak z powodu nie zaznaczenia osi układu niemożliwe stało się wyznaczenie parametrów określonych w instrukcji. W związku z tym przeprowadziliśmy obliczenia dla wykresów książkowych.

Maksymalną moc ogniwa obliczamy ze wzoru:

P^=I„U_U [AV=U'1

H

Rezystancję, przy której moc ogniwa jest maksymalna wyznaczamy ze wzoru: U_t.

Współczynnik wypełnienia obliczamy ze wzoru:

FF =

U

■U

SI

SC

Przykładowe obliczenia:

dla mocy promieniowania 4>_E=20mW

Pwu =2.65 nr³ 0.435= 1,15 10"³[VT]

2,65 lO"³ -0,435 FF =    ,    =0,78

310"³ 0.49

Wnioski:

Kształt charakterystyki fotorezystora jaki uzyskaliśmy jest poprawny, jednak wyznaczenie rezystancji ciemnej przy pomocy omomierzy dostępnych w laboratorium nie było możliwe z powodu przekroczenia zakresu (Rc>20M*l). Proponowaną przez nas metodą pomiaru tej rezystancji jest metoda techniczna poprawnie mierzonego prądu. Należy przy tym pamiętać o nie przekroczeniu parametrów granicznych tego elementu (moc admisyjna 0.2W i napięcie dopuszczalne 200V).

Uzyskana charakterystyka fotodiody pracującej jako detektor pokrywa się z oczekiwaną. Uzyskane przesunięcie jest miarą prądu fotonicznego, proporcjonalnego do oświetlenia.

W przypadku fotoogniwa popełnione przez nas przeoczenie polegające na nie zaznaczeniu początku układu współrzędnych spowodowane było naszym niedoświadczeniem w używaniu rejestratora x-y. Sam kształt charakterystyk jest poprawny.

2